مقاله نود و پنج تز مارتین لوتر
معرفی
- عنوان : نود و پنج تز
- نویسنده : مارتین لوتر
- مترجم : جواد فیروز
- دانشنامه کتاب مقدس
از روی محبت به حقیقت و آرزوی آشکار ساختن آن، پیشنهادات زیر در ویتنبرگ تحت نظارت پدر محترم مارتین لوتر، استاد هنر و الاهیات مقدس و مدرس این موضوعات در ویتنبرگ، مورد بحث قرار خواهند گرفت. بنابراین، او درخواست می‌کند کسانی که قادر به حضور و مناظرهٔ شفاهی با ما نیستند، بتوانند این کار را از طریق نامه انجام دهند.
به نام خداوند ما عیسی مسیح. آمین.
۱. هنگامی که سرور و استاد ما عیسی مسیح گفت «توبه کنید»، منظور او این بود که کل زندگی مؤمنان باید توبه باشد.
۲. این واژهٔ توبه نباید به معنای «سِرِمان مقدس» یا عمل اعتراف و کفاره‌ای که توسط کشیشان انجام می‌شود، فهمیده شود.
۳. اما این تنها به معنای توبهٔ درونی نیست، زیرا هیچ توبهٔ درونی‌ای وجود ندارد که به‌طور بیرونی با مختلفی ریاضت‌های جسمانی خود را نشان ندهد.
۴. بنابراین، مجازات گناه تا زمانی که نفرت از خود یا توبهٔ واقعی درونی ادامه دارد، ادامه می‌یابد و تا ورود ما به ملکوت آسمان نیز ادامه دارد.
۵. پاپ قصد ندارد و نمی‌تواند هیچ مجازاتی را ببخشد، مگر آن‌هایی که خود به اقتدار خود یا به اقتدار قوانین کلیسا تحمیل کرده است.
۶. پاپ نمی‌تواند هیچ گناهی را ببخشد، مگر با اعلام اینکه خدا آن را بخشیده و با موافقت با عمل خداوند در بخشایش. البته، پاپ ممکن است در مواردی که به قضاوت او اختصاص یافته، بخشش اعطا کند. اگر حق او برای بخشش در چنین مواردی نادیده گرفته شود، گناه به‌طور کامل بخشیده نخواهد شد.
۷. خدا گناه را به هیچ‌کس نمی‌بخشد مگر آنکه او را در همه چیز فروتن سازد و همچنین او را تحت فرمان نمایندهٔ خود، کشیش، درآورد.
۸. قوانین کفاره‌ای تنها بر زنده‌ها تحمیل می‌شوند و بر اساس آن‌ها هیچ چیز نباید بر درگذشتگان تحمیل شود.
۹. بنابراین روح‌القدس از طریق پاپ نسبت به ما مهربان است، زیرا در فرمان‌های او همیشه استثناء مرگ و ضرورت را در نظر می‌گیرد.
۱۰. اعمال نادانانه و شریرانهٔ آن کشیشانی است که برای درگذشتگان، کفاره‌های قانونی را برای پاکسازی در برزخ نگه می‌دارند.
۱۱. این تبدیل مجازات قانونی به مجازات برزخ، آشکارا یکی از علف‌های هرز است که در زمانی که اسقفان خواب بودند، کاشته شده است.
۱۲. در گذشته، مجازات‌های قانونی نه پس از بخشش، بلکه قبل از آن به‌عنوان آزمونی از ندامت واقعی اعمال می‌شدند.
۱۳. درگذشتگان از طریق مرگ از تمامی مجازات‌ها رهایی می‌یابند. آن‌ها از قوانین قانونی مرده‌اند و حق دارند از آن‌ها آزاد شوند.
۱۴. سلامت روحانی ناقص یا محبت ناقص شخص در حال مرگ به ناچار ترس زیادی به همراه دارد؛ و هر چه محبت کمتر باشد، ترس بیشتر است.
۱۵. این ترس و وحشت به‌تنهایی، بدون در نظر گرفتن سایر عوامل، کافی است تا مجازات برزخ را تشکیل دهد، زیرا بسیار نزدیک به وحشت از ناامیدی است.
۱۶. جهنم، برزخ و بهشت مانند ناامیدی، نزدیک به ناامیدی و اطمینان از ایمنی تفاوت دارند.
۱۷. دربارهٔ ارواح در برزخ، لازم است که وحشت کاهش یابد و محبت افزایش یابد.
۱۸. بر اساس دلیل یا کتاب مقدس ثابت نشده است که آن‌ها خارج از حالت کسب شایستگی، یعنی افزایش محبت، هستند.
۱۹. همچنین ثابت نشده است که همهٔ ارواح در برزخ یقین کامل یا اطمینان از خوشبختی خود دارند، اگرچه ممکن است ما از آن مطمئن باشیم.
۲۰. بنابراین، «بخشش کامل همهٔ مجازات‌ها» توسط پاپ به معنای واقعی «همه» نیست، بلکه تنها مجازات‌هایی است که توسط خود او اعمال شده است.
۲۱. بنابراین واعظان بخشش در خطا هستند، که می‌گویند با بخشش پاپ، انسان از هر مجازاتی رها می‌شود و نجات می‌یابد.
۲۲. در واقع، پاپ هیچ مجازاتی را برای ارواح در برزخ نمی‌بخشد که بر اساس قوانین، باید در این زندگی پرداخت می‌کردند.
۲۳. اگر امکان داشته باشد که بخشی از همهٔ مجازات‌ها به کسی بخشیده شود، قطعاً این بخشش تنها به کامل‌ترین افراد اعطا می‌شود، یعنی به تعداد بسیار اندک.
۲۴. بنابراین، بخش اعظم مردم ناچاراً توسط وعدهٔ بی‌رویه و پرهیاهوی رهایی از مجازات فریب می‌خورند.
۲۵. قدرتی که پاپ به‌طور کلی بر برزخ دارد، مانند قدرت هر اسقف یا کشیش بر حوزهٔ خود است.
۲۶. پاپ درست عمل می‌کند وقتی برای ارواح در برزخ بخشش می‌دهد، نه به‌وسیلهٔ قدرت کلیدها که در این مورد ندارد، بلکه از طریق شفاعت.
۲۷. کسانی که می‌گویند به محض انداختن سکه در صندوق، روح از برزخ پرواز می‌کند، آموزهٔ ساختگی انسان را تبلیغ می‌کنند.
۲۸. وقتی سکه در صندوق انداخته می‌شود، حرص و طمع می‌تواند افزایش یابد، اما نتیجهٔ شفاعت کلیسا تنها در قدرت خدا است.
۲۹. چه کسی می‌داند آیا همهٔ ارواح در برزخ می‌خواهند از آن خریداری شوند، مانند افسانهٔ سنت‌های سورینوس و پسکال؟
۳۰. هیچ‌کس از صمیمیت توبهٔ خود مطمئن نیست، چه رسد به اینکه بتواند بخشش کامل دریافت کند.
۳۱. همان‌طور که مردان واقعاً توبه‌کننده نادرند، مردانی که واقعاً بخشش می‌خرند نیز نادرند. در واقع، چنین مردانی بسیار نادرند.
۳۲. کسانی که خود را با داشتن نامه‌های بخشش از نجات مطمئن می‌دانند، همراه با آموزگارانشان برای همیشه محکوم خواهند شد.
۳۳. انسان‌ها باید مراقب کسانی باشند که می‌گویند بخشش‌های پاپ هدایای بی‌قیمت خداوند هستند که انسان را با او آشتی می‌دهند.
۳۴. زیرا این بخشش‌ها تنها مربوط به مجازات‌های کفارهٔ مذهبی است و این‌ها توسط انسان تعیین شده‌اند.
۳۵. کسانی که می‌آموزند توبه ضروری نیست، اگر کسی قصد خرید ارواح از برزخ یا خرید امتیازات اعتراف را داشته باشد، هیچ آموزهٔ مسیحی تبلیغ نمی‌کنند.
۳۶. هر مسیحی واقعاً توبه‌کننده حق دارد بدون داشتن نامهٔ بخشش، بخشش کامل مجازات و گناه را دریافت کند.
۳۷. هر مسیحی واقعی، چه زنده و چه مرده، در همهٔ برکات مسیح و کلیسا شریک است؛ و این توسط خدا به او اعطا می‌شود، حتی بدون نامهٔ بخشش.
۳۸. با این حال، بخشش و مشارکت در برکات کلیسا که توسط پاپ اعطا می‌شود، هرگز نباید تحقیر شود، زیرا همان‌طور که گفتم، اعلام بخشش الهی است.
۳۹. حتی برای عالم‌ترین الاهی‌دانان، دشوار است همزمان به مردم وفور بخشش‌ها و ضرورت توبهٔ واقعی را توصیه کنند.
۴۰. توبهٔ واقعی مجازات‌ها را می‌جوید و دوست دارد، اما بخشش‌های گسترده تنها مجازات‌ها را سبک می‌کند و باعث تنفر از آن‌ها می‌شود، یا دست‌کم دلیلی برای تنفر فراهم می‌کند.
۴۱. بخشش‌های پاپ باید با احتیاط تبلیغ شود، تا مردم به‌طور نادرست آن‌ها را بر دیگر اعمال محبت برتر ندانند.
۴۲. به مسیحیان آموزش داده شود که پاپ قصد ندارد خرید بخشش‌ها را با اعمال محبت مقایسه کند.
۴۳. به مسیحیان آموزش داده شود که کسی که به فقیر کمک می‌کند یا به نیازمند قرض می‌دهد، عمل بهتری از خرید بخشش انجام می‌دهد.
۴۴. زیرا محبت با اعمال محبت رشد می‌کند و انسان با انجام اعمال محبت بهتر می‌شود؛ اما با خرید بخشش، انسان بهتر نمی‌شود، فقط از مجازات آزاد می‌شود.
۴۵. مسیحیان آموزش داده شوند که کسی که نیازمندی را می‌بیند و عبور می‌کند و پولش را برای بخشش می‌دهد، بخشش پاپ را نمی‌خرد، بلکه خشم خدا را خریداری می‌کند.
۴۶. مسیحیان آموزش داده شوند که مگر اینکه پول بیشتری از نیازشان داشته باشند، موظف‌اند آنچه لازم است برای خانواده‌هایشان محفوظ دارند و به هیچ وجه آن را صرف بخشش نکنند.
۴۷. مسیحیان آموزش داده شوند که خرید بخشش امری اختیاری است، نه واجب.
۴۸. مسیحیان آموزش داده شوند که پاپ در اعطای بخشش به دعاهای خالصانهٔ آن‌ها بیشتر از پولشان نیازمند است.
۴۹. مسیحیان آموزش داده شوند که بخشش‌های پاپ مفید است تا زمانی که بر آن‌ها اعتماد نکنند؛ اما اگر از ترس خدا بی‌خبر شوند، کاملاً مضر است.
۵۰. به مسیحیان آموزش داده شود که اگر پاپ از تقلب‌های واعظان بخشش آگاه بود، ترجیح می‌داد کلیسای سنت پیتر به خاکستر رود تا اینکه با پوست، گوشت و استخوان گوسفندانش ساخته شود.
۵۱. به مسیحیان آموزش داده شود که پاپ مایل است و وظیفه دارد از پول خود به بسیاری از کسانی بدهد که توسط فروشندگان بخشش فریب داده می‌شوند، حتی اگر کلیسای سنت پیتر فروخته شود.
۵۲. اطمینان از نجات با نامهٔ بخشش بیهوده است، حتی اگر مامور بخشش یا خود پاپ جان خود را شرط کنند.
۵۳. دشمنان مسیح و پاپ هستند کسانی که باعث سکوت کلام خداوند در برخی کلیساها می‌شوند تا در جای دیگر بخشش تبلیغ شود.
۵۴. وقتی در یک موعظه، زمان برابر یا طولانی‌تر صرف بخشش نسبت به کلام خدا شود، به کلام خدا آسیب می‌رسد.
۵۵. باید قصد پاپ این باشد که اگر بخشش‌های کوچک با یک ناقوس و مراسم محدود جشن گرفته شوند، پس انجیل بزرگترین چیز، باید با صد ناقوس و صد مراسم و صد کاروان تبلیغ شود.
۵۶. گنجینه‌های کلیسا که پاپ از آن‌ها بخشش می‌دهد، میان مردم شناخته شده یا نام‌گذاری شده نیستند.
۵۷. این گنجینه‌ها مادی نیستند، زیرا بسیاری از فروشندگان آن‌ها را به آسانی خرج نمی‌کنند، بلکه جمع‌آوری می‌کنند.
۵۸. همچنین شایستگی‌های مسیح و قدیسان نیستند، زیرا حتی بدون پاپ، آن‌ها همیشه فیض برای انسان درونی و صلیب، مرگ و جهنم برای انسان بیرونی فراهم می‌کنند.
۵۹. سنت لورنز گفت که گنجینهٔ کلیسا فقیران کلیسا هستند، اما او بر اساس کاربرد واژه در زمان خود سخن گفت.
۶۰. بدون شتاب‌زدگی می‌گوییم که کلیدهای کلیسا که از شایستگی مسیح داده شده، همان گنجینه‌اند.
۶۱. قدرت پاپ به‌تنهایی برای بخشش مجازات‌ها و موارد مربوط به صلاحیت او کافی است.
۶۲. گنجینهٔ واقعی کلیسا، انجیل مقدس جلال و فیض خداوند است.
۶۳. اما این گنجینه به‌طور طبیعی ناخوشایند است، زیرا اولین‌ها را آخر می‌کند.
۶۴. از سوی دیگر، گنجینهٔ بخشش‌ها به‌طور طبیعی خوشایند است، زیرا آخرین‌ها را اول می‌کند.
۶۵. بنابراین، گنجینه‌های انجیل مانند شبکه‌هایی هستند که پیش‌تر برای صید ثروتمندان استفاده می‌شدند.
۶۶. گنجینه‌های بخشش اکنون شبکه‌هایی هستند که برای صید ثروت مردان استفاده می‌کنند.
۶۷. بخشش‌هایی که واعظان به‌عنوان «بزرگترین فیوضات» فریاد می‌کنند، تنها تا حدی چنین‌اند که سود مالی ایجاد می‌کنند.
۶۸. اما حقیقتاً، آن‌ها کوچک‌ترین فیوضات در مقایسه با فیض خدا و پارسایی صلیب هستند.
۶۹. اسقفان و کشیشان موظف‌اند ماموران بخشش پاپ را با تمام احترام بپذیرند.
۷۰. اما حتی بیشتر موظف‌اند تمام توجه خود را معطوف کنند تا این افراد رویاهای خود را به‌جای مأموریت پاپ تبلیغ نکنند.
۷۱. کسی که علیه حقیقت بخشش‌های پاپ سخن بگوید، مورد لعنت و نفرین باشد!
۷۲. اما کسی که مراقب هوس و آزادی عمل واعظان بخشش باشد، مبارک باشد!
۷۳. پاپ عادلانه بر کسانی که به هر طریق به تجارت بخشش آسیب می‌رسانند، خشمگین می‌شود.
۷۴. اما بسیار بیشتر، قصد دارد بر کسانی که به بهانهٔ بخشش به محبت و حقیقت آسیب می‌رسانند، خشم گیرد.
۷۵. اینکه بخشش‌های پاپ بتواند حتی گناه غیرممکن و نقض مادر خدا را ببخشد، جنون است.
۷۶. ما می‌گوییم، برعکس، بخشش‌های پاپ قادر به رفع کوچک‌ترین گناه صغیره از نظر گناه نیست.
۷۷. گفته شده حتی سنت پیتر اگر اکنون پاپ بود، نمی‌توانست فیوضات بیشتری اعطا کند. این کفر به سنت پیتر و پاپ است.
۷۸. ما می‌گوییم، حتی پاپ فعلی و هر پاپ دیگری، فیوضات بیشتری در اختیار دارد: یعنی انجیل، قدرت‌ها، هدایای شفا و غیره، همان‌طور که در اول قرنتیان ۱۲ نوشته شده است.
۷۹. گفتن اینکه صلیبی که با نشان پاپ توسط واعظان بخشش نصب شده، برابر با صلیب مسیح است، کفر است.
۸۰. اسقفان، کشیشان و الاهی‌دانانی که اجازه دهند چنین سخنی در میان مردم پخش شود، پاسخگو خواهند بود.
۸۱. این تبلیغ بی‌بندوبار بخشش، حتی برای دانشمندان نیز دشوار می‌کند که احترام پاپ را از بدگویی یا پرسش‌های زیرکانهٔ عوام حفظ کنند.
۸۲. پرسش‌هایی مانند: «چرا پاپ برزخ را خالی نمی‌کند، برای محبت مقدس و برای ارواح محتاجی که در آن هستند، اگر او بی‌نهایت روح را برای پول بدبختی که برای ساخت کلیساست، آزاد می‌کند؟»
۸۳. یا: «چرا مراسم‌های تدفین و سالگرد برای مردگان ادامه دارد و چرا اعاناتی که برای آن‌ها ایجاد شده است، بازگردانده یا اجازهٔ برداشت داده نمی‌شود؟»
۸۴. یا: «این پارسایی جدید خدا و پاپ چیست که برای پول اجازه می‌دهند شخصی کافر و دشمن، روح پارسای دوست خدا را از برزخ بخرد، و نه به خاطر نیاز روح عزیز بلکه برای محبت خالص آزادش نکند؟»
۸۵. یا: «چرا قوانین کفاره که مدتها مرده و منسوخ شده‌اند، اکنون با بخشش‌ها راضی می‌شوند، گویا هنوز زنده و لازم‌الاجرا هستند؟»
۸۶. یا: «چرا پاپ که ثروتش امروز از ثروتمندان هم بیشتر است، این کلیسای سنت پیتر را با پول خود نمی‌سازد، بلکه با پول مؤمنان فقیر؟»
۸۷. یا: «پاپ چه چیزی را می‌بخشد و چه مشارکتی از برکات کلیسا را اعطا می‌کند، برای کسانی که با ندامت کامل حق بخشش و مشارکت کامل دارند؟»
۸۸. یا: «چه برکتی بیشتر می‌توانست به کلیسا برسد اگر پاپ صد بار در روز کاری را انجام دهد که اکنون یک بار انجام می‌دهد و این بخشش‌ها و مشارکت‌ها را به هر مؤمن اعطا کند؟»
۸۹. یا نهایتاً: «چون پاپ از طریق بخشش‌ها به دنبال نجات ارواح است نه پول، چرا بخشش‌های پیشین را معلق می‌کند، با اینکه همه مؤثرند؟»
۹۰. سرکوب این استدلال‌های قانع‌کنندهٔ عوام با زور و پاسخ ندادن منطقی، باعث تمسخر کلیسا و پاپ می‌شود و مسیحیان را راضی نمی‌کند.
۹۱. اگر بخشش‌ها مطابق روح و نظر پاپ تبلیغ شوند، همهٔ این شک‌ها به‌راحتی برطرف می‌شوند؛ در واقع، اصلاً وجود نخواهند داشت.
۹۲. پس دور باد همهٔ آن پیامبران که به مردم مسیح می‌گویند: «صلح، صلح» و هیچ صلحی نیست.
۹۳. مبارک باشند همهٔ آن پیامبران که به مردم مسیح می‌گویند: «صلیب، صلیب» و صلیبی نیست!
۹۴. مسیحیان باید تشویق شوند که در پیروی از مسیح، سرور خود، از طریق مجازات، مرگ و جهنم کوشا باشند؛
۹۵. و بدین ترتیب اطمینان داشته باشند که از طریق مشقات بسیار به بهشت وارد می‌شوند، نه از طریق اطمینان کاذب از صلح.
پانویس
Stephen J. Nichols، ویراستار، نود و پنج تز مارتین لوتر (Phillipsburg, N.J.: P&R, ۲۰۰۲)