مقاله برادران، ما تحلیل‌گران سیاسی نیستیم
معرفی
- برادران، ما تحلیل‌گران سیاسی نیستیم
- نویسنده : کوین دی یانگ
- مترجم : جواد فیروز
- دانشنامه کتاب مقدس
وقتی ۲۳ سال پیش کار خود را در خدمت کلیسا آغاز کردم، کتاب جان پایپر با عنوان برادران، ما حرفه‌ای نیستیم کمک شایانی به من کرد. درونم کاملاً با دعوت پایپر برای کشیشان به اینکه دانش‌آموزان جدی کتاب مقدس باشند و از مدل‌های خدماتی مبتنی بر ترفندها، سرگرمی و تلاش ناامیدانه برای نشان دادن مرتبط بودن با جهان اجتناب کنند، هم‌نوا شد. اگر امروز هر مرد جوانی در همان موقعیتی است که من دو دهه پیش بودم، صادق، مشتاق و ناآگاه از انواع چیزهایی که حتی نمی‌دانیم و نا آگاهیم اجازه دهید به عنوان یک کشیش میانسال به شما التماس کنم: برادران، ما تحلیل گر حرفه‌ای نیستیم، و نه منتقد حرفه‌ای.
اما کوین، آیا همه چیز سیاسی نیست؟
تا حدی، بله.
پس می‌گویی کشیشان باید دربارهٔ مهم‌ترین مسائل روز سکوت کنند؟
خیر.
قطعاً کشیشان باید حقیقت کتاب مقدس را بر مسائل مهم روز اعمال کنند. اما اجازه دهید روی مسائل بزرگ تمرکز کنیم، مسائلی که کتاب مقدس قصد دارد به آن‌ها پاسخ دهد، مسائلی که پدران کلیسا، دانشمندان قرون وسطا، اصلاح‌طلبان مقتدر، پیوریتن‌ها و بهترین ذهن‌های مسیحی سه قرن اخیر می‌توانند در آن‌ها راهنمایی کنند. این مسائل معمولاً توسط چرخه خبری ۲۴ ساعته یا الگوریتم شبکه‌های اجتماعی ایجاد نمی‌شوند. گمان می‌کنم بسیاری از ما خجالت زده می‌شویم اگر به پیش‌بینی‌ها و نظرات خود دربارهٔ اخبار پنج سال پیش برگردیم، با توجه به آنچه آن زمان نمی‌دانستیم و اینکه تقریباً هر خبر فوری چقدر گذراست.
من را اشتباه نگیرید، ما به برخی مسیحیان نیاز داریم (هرچند بی‌شک نه به اندازهٔ حال حاضر) که در گرداب تحلیل‌های فرهنگی مشارکت کنند، همان‌طور که در هر حوزهٔ غیرگناه‌آلود فعالیت انسانی به مسیحیان نیاز داریم. تحلیل سیاسی یک دعوت مشروع است، اما این دعوت کشیش نیست. مردی که دائماً دربارهٔ چیزهایی که همه دربارهٔ آن صحبت می‌کنند اظهار نظر می‌کند، تقریباً مطمئناً دربارهٔ چیزهایی که کتاب مقدس بیشترین علاقه را به آن‌ها دارد، صحبت نمی‌کند. واژهٔ دائماً مهم است. حکمت لازم است تا بدانیم چه زمانی ورود به بحث ضروری است، اما ما به کشیشانی نیاز نداریم که شبیه نسخهٔ ارزان روزنامه‌های Daily Wire یا نیویورک تایمز به نظر برسند.
اقتدار خود را سُست نکنید
کشیشان برای اظهار نظر دربارهٔ همه چیز فراخوانده نشده‌اند، و همچنین برای همه چیز مجهز نیستند. برادران، نباید خود را در موضوعاتی وارد کنیم که حق و تخصص لازم برای سخن گفتن به‌عنوان خادم انجیل را نداریم. پیش از آنکه تحلیل فوری خود را دربارهٔ بحث روز ارسال کنید، از خود بپرسید: آیا می‌توانم آنچه را قصد دارم بگویم، بر اساس آموزش خود به عنوان کشیش یا تخصص سخت به دست آمده در حوزه‌ای مرتبط بگویم؟
بله، مسیح بر همهٔ چیزها خداوند است. بله، هیچ ذره‌ای در کل آفرینش نیست که مسیح بر آن فریاد نزند این از آن من است! اما برادر کشیش، من و شما صلاحیت سخن گفتن دربارهٔ همهٔ آن ذراتی که مسیح بر آن‌ها فرمان می‌راند، نداریم.
برای من حیرت‌آور است که دوستان و آشنایان کشیش چه در سمت چپ و چه در سمت راست من زمان، انرژی و اقتدار خود را صرف ارائهٔ تحلیل‌های داغ دربارهٔ همه چیز و ورود به نزاع‌های رسانه‌های اجتماعی می‌کنند که به شکل عجیبی شبیه چرت‌وپرت‌های بی‌احترام است که مردم را به بی‌خدایی بیشتر می‌کشاند (۲ تیموتائوس ۲:۱۶). برادران، باید از مناقشات احمقانه و ناآگاهانه به شدت پرهیز کنیم (۲ تیموتائوس ۲:۲۳). این که خادم خداوند نباید جدل‌گر باشد (۲ تیموتائوس ۲:۲۴) نه تسلیم روح زمانه است، بلکه فرمان کلام مقدس است.
صراحتاً، بیشتر کشیشان چیز خاص یا بینش منحصربه‌فردی دربارهٔ سیاست ندارند. بخش زیادی از سخن گفتن به صورت نبوّت‌آمیز یا اعمال ربوبیت مسیح بر تمام زندگی، چیزی جز نقد سطحی و بازتکرار نکات گفتگو نیست. اگر احساس می‌کنیم نیاز داریم دربارهٔ اخبار چیزی بگوییم، بیایید آهسته حرکت کنیم، از شبکه‌ها جدا شویم، گسترده مطالعه کنیم، در کتاب‌های قدیمی غرق شویم، ماه‌ها یا سال‌ها تفکر کنیم، و سپس شاید چیزی ارزشمند برای گفتن داشته باشیم چیزی که صدها صدای دیگر از قبل نگفته‌اند.
به ندرت ارزش دارد کشیشان فوراً دربارهٔ مسائل سیاسی اظهار نظر کنند (جز بالا بردن بسیاری از امور به خدا در دعاهای عمومی و خصوصی). من از تلاش برای پرداختن به موضوعاتی مثل سقط جنین، ترنس‌جندر، نژاد یا همجنس‌گرایی پشیمان نیستم، حتی اگر این‌ها مسائل سیاسی نامیده شوند، اما از زمانی که بیش از حد سریع وارد چرخهٔ خبری شدم یا نظر خود را بیش از حد آزاد دربارهٔ سیاستمداران ارائه دادم پشیمانم، چون وقتی خود را کسی که دائماً دربارهٔ همه چیز اظهار نظر می‌کند معرفی می‌کنید، مردم به‌طور منطقی می‌پرسند چرا دربارهٔ برخی موضوعات و افراد اظهار نظر می‌کنید و دربارهٔ برخی دیگر نه.
اگر به مردم تحلیل سیاسی و دعواهای دیجیتال بی‌وقفه ارائه کنیم، آن‌ها در آینده انتظار همان را خواهند داشت. و اگر اظهار نظر دربارهٔ موضوعی سه ماه بعد یعنی ما دیر کرده‌ایم، آن موضوع شایستهٔ ساعات محدود و توجه ما نیست. همان‌طور که روحانی قدیم پرینستون، جی. ای. الکساندر گفت: موضوعات بزرگ حقیقت ایمان کافی است تا بیش از آنچه می‌تواند به دست آورد او را مشغول کند. سیاست علم خود است. اگر واعظ در آن برتر باشد، باید با قربانی کردن برخی از ساعات مقدس خود باشد. (Thoughts on Preaching, 30)
وقتی کشیشان تصمیم می‌گیرند آشکارتر سیاسی شوند، تقریباً هیچ‌گاه به اعتبار بینش و دقت آن‌ها نمی‌انجامد. کشیشان طرف چپ که شجاعانه دربارهٔ شر سفیدپوستی یا پروتکل‌های کووید صحبت کردند، بیش از حد دگماتیک بودند و دربارهٔ مسائل قابل بحث، بیش از حد انجیل‌گرا سخن گفتند. ممکن است توسط دوستان و بخشی از اینترنت تشویق شده باشند، اما اقتدار خود را هدر دادند و باعث شدند مردم سخت‌تر به آن‌ها به عنوان رهبران مسیحی و متفکر نگاه کنند. به دوستان پرانرژی من در سمت راست، احتمالاً اگر آنچه را که اتاق‌های پژواک می‌خواهند بگویید، با اعتماد کامل بازتکرار کنید، همان اشتباهات را خواهید کرد.
کاری را انجام دهید که برای آن آموزش دیده‌اید
اشکالی ندارد که کشیشان علاقه‌مندی‌های متعددی داشته باشند. بالاخره، من دوست دارم دربارهٔ زندگی، کتاب‌ها و همه چیز صحبت کنم (که گاهی شامل رویدادهای جاری و سیاست نیز می‌شود). اما چیزهایی که بیش از همه برای آن‌ها شور دارم و می‌خواهم آشکار باشد که این‌ها واقعاً اولویت‌های من هستند آموزش الاهیات و تاریخ کلیسا، موعظه دربارهٔ کتاب مقدس هر یکشنبه و کشیشی در کلیسای محلی هفته به هفته است. اگر این‌ها واقعاً اولویت‌های من نباشند اگر واقعاً می‌خواهم پادکست، سفر تبلیغاتی، فعالیت سیاسی یا اندیشکدهٔ محافظه‌کار داشته باشم پس باید این کار را ترک کنم و آن کار را انجام دهم.
دنیا پر از مشاغل مهم است و راه‌های زیادی برای خدمت به خدا و مردم او وجود دارد. اما اگر شما کشیش هستید، پس کشیش باشید. کاری را انجام دهید که برای آن آموزش دیده‌اید: مطالعهٔ کتاب مقدس، موعظه، محبت به مردم و رهبری کلیسای خود.
بله، می‌توانیم عشق‌های خود را به صورت منظم داشته باشیم. همه چیز یا هیچ نیست. می‌توانیم هم‌زمان در بسیاری امور درگیر باشیم، اما الکساندر درست می‌گوید: شایسته نیست که خادم مسیح عمدتاً با فعالیت‌های خارج از دایرهٔ فراخواندگی خود شناخته شود، هرچند ارزشمند باشند. وقتی به خدمت عمومی ما می‌رسد چیزی که به خاطر آن شناخته می‌شویم و مردم هنگام فکر کردن به صدای ما در عرصه عمومی به آن می‌اندیشند تحلیل سیاسی تقریباً بازی صفر جمع است. ما می‌توانیم به عنوان تحلیلگر سیاسی پیامبرگونه شناخته شویم یا به عنوان کسی که خدمت انجیل محور، غنی از کتاب مقدس، عمیق الاهیاتی و متمرکز بر کلیسا انجام می‌دهد.
برادران، ما می‌توانیم تحلیلگر باشیم یا کشیش، اما احتمالاً نمی‌توانیم هر دو باشیم.