سخاوت
سخاوت
سخاوت در کتاب مقدس به معنای بخشندگی، دادن با دل و دست باز، و محبت عملی به دیگران است .
این واژه در متن های عبری و یونانی کتاب مقدس به کار رفته .
ریشه‌شناسی
| زبان | ریشه | تلفظ |
|---|---|---|
| عبری | נְדִיבָה (نِدیبَه) | Nedivah |
| یونانی | ἁπλότης (هاپلوته‌س) | Haplotēs |
| آرامی | נְדִיבוּת (نِدیبوت) | Nedivut |
معنای تحت‌الفظی
واژه عبری «נְדִיבָה» (نِدیبَه) به معنای بخشندگی یا هدیه‌ای داوطلبانه است. در یونانی، «ἁπλότης» به معنای سادگی، خالصانه، یا سخاوت در دادن به کار می‌رود. در آرامی، «נְדִיבוּת» نیز معنای مشابهی با بخشندگی و نیک‌خواهی دارد.
معنای الاهیاتی سخاوت
سخاوت در کتاب مقدس نشانه‌ای از محبت خدا و تقلید از فیض اوست. ایمانداران تشویق می‌شوند که با سخاوت به نیازمندان کمک کنند[۱]. در عهد قدیم، سخاوت با عدالت و تقوا مرتبط است[۲].