ال حگادل

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

اِل هَگادول

اِل هَگادول (به عبری: אֵל הַגָּדוֹל، تلفظ: اِل هَگادول) به معنای خدای بزرگ، عنوانی است که در کتاب مقدس بر عظمت ذاتی و حاکمیت مطلق خدا بر جهان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و گادول (גָּדוֹל، بزرگ/عالی) با حرف تعریف عبری ها (הַ) تشکیل شده است.

ااین عنوان در عهد قدیم بارها تکرار شده است، از جمله:

در تثنیه^[۱]
در نحمیا^[۲]^[۳]

تفسیر مسیحی

در عهد جدید، عظمت خدا به عیسی و نقش او در حکمرانی بر جهان مرتبط میشود:

در رساله به تیطوس^[۴]
در مکاشفه^[۵]^[۶]

پانویس

↑ تثنیه فصل ۱۰ آیه ۱۷
↑ نحمیا فصل ۹ آیه ۳۲
↑ Clines, David J.A., The Dictionary of Classical Hebrew, Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.
↑ رساله به تیتوس فصل ۲ آیه ۱۳
↑ کتاب مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۶
↑ Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 186.

[1] تثنیه فصل ۱۰ آیه ۱۷

[2] نحمیا فصل ۹ آیه ۳۲

[TDOT-3] Clines, David J.A., The Dictionary of Classical Hebrew, Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.

[4] رساله به تیتوس فصل ۲ آیه ۱۳

[5] کتاب مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۶

[BDAG-6] Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 186.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]