جدریان
جدریان
جدریان در کتاب مقدس به صورت جمع به کار رفته و به گروهی از قوم اسرائیل اشاره دارد که از نسل جدعون، یکی از داوران اسرائیل، هستند. در زبان یونانی یا آرامی معادل مستقیمی برای این واژه در متون کتاب مقدس یافت نمی‌شود، زیرا بیشتر در بافت عبری عهد قدیم ظاهر می‌شود.
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | גִּדְעוֹנִי | گیدعونی |
| یونانی | - | - |
| آرامی | - | - |
جدریان (به عبری: גִּדְעוֹנִי، تلفظ: گیدعونی) از ریشه عبری گِدْعون (גִּדְעוֹן) گرفته شده است که به معنای برنده یا کسی که می‌بُرد است.
حضور در کتاب مقدس
جدریان به گروهی از قوم اسرائیل اشاره دارند که از نسل جدعون، داوری برجسته از سبط منسی، بودند. جدعون در کتاب داوران به عنوان رهبری معرفی می‌شود که قوم اسرائیل را از ستم مدیانیان نجات داد.[۱] واژه جدریان به طور خاص در کتاب مقدس به صورت محدود استفاده شده و بیشتر به عنوان اشاره‌ای به خاندان یا پیروان جدعون به کار می‌رود، به‌ویژه در زمینه‌های مربوط به نسل‌های بعدی این شخصیت.[۲]