ابصان

اِبصان

اِبصان (به عبری: אֶבְיָתָר) نامی عبری است که در متون مقدس یهودی-مسیحی به‌ویژه در عهد عتیق ذکر شده است. این نام به معنای «پدرِ فراوانی» یا «پدرِ برتری» است و اغلب به افراد برجسته در تاریخ دینی اشاره دارد. یکی از مشهورترین شخصیت‌های دارای این نام، اِبصان کاهن است که در زمان داوود پادشاه خدمت می‌کرد و نقش مهمی در تاریخ مذهبی اسرائیل داشت.

ریشه‌شناسی و نام‌شناسی

نام «اِبصان» ریشه در زبان عبری باستانی دارد و از دو بخش «اَب» (پدر) و «یاتار» (فراوانی/برتری) تشکیل شده است. این نام در متون مختلف به شکل‌های گوناگونی ثبت شده است.

تحلیل ریشه‌شناسی نام "اِبصان" در منابع مختلف
زبان	نگارش	ریشه	معنا	شواهد	منبع
عبری	אֶבְיָתָר	اَب + یاتار	پدرِ فراوانی	سموئیل اول ۲۲:۲۰	الگو:Harvard citation no brackets
یونانی باستان	Αβιαθαρ	اَب + یاتار	پدرِ برتری	سبعینیه	الگو:Harvard citation no brackets

زندگینامه تحلیلی

اِبصان از شخصیت‌های مهم در دوره پادشاهی داوود بود. او پسر اهیملک، کاهن اعظم نوب، بود و پس از کشته شدن پدرش توسط شائول پادشاه، به داوود پناه آورد و به عنوان کاهن اعظم خدمت کرد.

خانواده اِبصان
نسبت	نام	توضیحات	آیهٔ مربوط
پدر	اهیملک	کاهن اعظم نوب	۱ سموئیل ۲۲:۱۱
مادر	نامشخص	-	-

تحلیل تبارشناسی

اِبصان از خاندان ایتامار، یکی از پسران هارون، بود. این تبار نقش مهمی در نظام کهانت اسرائیل باستان داشت.

مراحل زندگی

جدول زمانی زندگی اِبصان
دوره	مدت	رویدادهای کلیدی	مکان	منابع
جوانی	حدود ۱۰۱۰ ق.م	فرار از کشتار نوب توسط شائول	نوب	الگو:Harvard citation no brackets
دوران خدمت	۱۰۰۰–۹۷۰ ق.م	کهانت در دربار داوود	اورشلیم	الگو:Harvard citation no brackets

الهیات مسیحی

در الهیات مسیحی، اِبصان به عنوان نماد وفاداری و مقاومت در برابر ظلم تفسیر می‌شود.

مقایسه دیدگاه‌های مسیحی درباره اِبصان
سنت	نقش شخصیت	نمادشناسی	متون کلیدی	منبع
پروتستان	وفاداری به داوود	مقاومت در برابر ستم	۱ سموئیل ۲۲–۲۳	الگو:Harvard citation no brackets
کاتولیک	کهانت مشروع	اتحاد دین و سیاست	عهد عتیق	الگو:Harvard citation no brackets

تأثیرات فرهنگی

اِبصان در هنر و ادبیات مسیحی به عنوان نماد مقاومت دینی نمایش داده شده است. در ادبیات قرون وسطی، داستان او الهام‌بخش آثار متعددی بوده است.

منابع

۱. الگو:Cite book ۲. الگو:Cite book ۳. الگو:Cite book