|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''اِل خَنون''' (به [[عبری]]: אֵל חַנּוּן، تلفظ: El Khanun) به معنای «خدای بخشنده»، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر رحمت و فیض بی قید و شرط خدا نسبت به انسان تأکید دارد. این ترکیب از «اِل» (خدا) و «خَنون» (חַנּוּן، بخشنده/مهربان) تشکیل شده و ریشه در توصیف خداوند در [[خروج ۳۴:۶]] دارد: «خداوند، خدای رحیم و بخشنده (חַנּוּן)، دیرخشم و پر از محبت و وفاداری.»
| | {{واژه}} |
|
| |
|
| == ریشه شناسی و کاربرد کتاب مقدسی == | | ==اِل خَنون== |
| | '''اِل خَنون''' (به [[عبری]]: אֵל חַנּוּן، تلفظ: اِل خَنون) به معنای خدای بخشنده، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر رحمت و فیض بی قید و شرط خدا نسبت به انسان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و خَنون (חַנּוּן، بخشنده/مهربان) تشکیل شده و ریشه در توصیف خداوند در [[خروج فصل 34 | خروج فصل ۳۴ آیه ۶ ]] دارد: خداوند، خدای رحیم و بخشنده (חַנּוּן)، دیرخشم و پر از محبت و وفاداری. |
|
| |
|
| خَنون (חַנּוּן): از ریشهٔ «خ.נ.נ» بهمعنای «بخشش»، «لطف»، یا «دلسوزی»، که اغلب در توصیف رابطۀ خدا با انسانهای نالایق به کار میرود. | | خَنون (חַנּוּן): از ریشهٔ «خ.נ.נ» به معنای بخشش، لطف، یا دلسوزی، که اغلب در توصیف رابطۀ خدا با انسانهای نالایق به کار میرود. |
|
| |
|
| اِل (אֵל): نام عمومی خدا در فرهنگهای سامی. | | اِل (אֵל): نام عمومی خدا . |
|
| |
|
| این صفت در عهد عتیق ۱۳ بار ظاهر میشود، از جمله در [[مزمور ۱۱۱:۴]]: «خداوند بخشنده (חַנּוּן) و رحیم است.»<ref name="TDOT">Fabry, Heinz-Josef, ''Theological Dictionary of the Old Testament'', Eerdmans, 1998, Vol. 5, p. 22.</ref> | | این صفت در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد عتیق]] ۱۳ بار ظاهر میشود، از جمله: |
|
| |
|
| == تفسیر مسیحی ==
| | * [[مزامیر فصل 111 | مزامیر فصل ۱۱۱ آیه ۴ ]]<ref name="TDOT">Fabry, Heinz-Josef, ''Theological Dictionary of the Old Testament'', Eerdmans, 1998, Vol. 5, p. 22.</ref> |
| در [[عهد جدید]]، بخشندگی خدا در [[تجسد]] و [[فدیهٔ مسیح]] به اوج میرسد:
| |
|
| |
|
| در [[افسسیان ۲:۸]] آمده: «زیرا محض فیض نجات یافته اید، از طریق ایمان ... و این از خود شما نیست، بلکه هدیۀ خداست.» | | در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، بخشندگی خدا در تجسد و [[فدیه ]] [[مسیح]] به اوج میرسد: |
|
| |
|
| در [[یوحنا ۱:۱۶]]: «از فیض او همه بهره گرفته ایم، فیضی بر فیض.»<ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 1080.</ref>
| | * [[رساله به افسسیان فصل 2 | رساله به افسسیان فصل۲ آیه ۸]] |
| | * [[انجیل به قلم یوحنا فصل 1 | انجیل به قلم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۶]]<ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 1080.</ref> |
|
| |
|
| === دیدگاههای فرقهای === | | == پانویس== |
| | | [[رده: واژه کتاب مقدس]] |
| کلیسای کاتولیک
| | [[رده: واژه نامه کتاب مقدس]] |
| کاتولیکها براساس ''[[تعالیم کلیسای کاتولیک]]'' (بخش ۱۹۹۶)، فیض خدا را «موهبتی رایگان» میدانند که از طریق [[آیینهای هفتگانه]]، به ویژه [[توبه]] و [[عشای ربانی]]، به انسان اعطا میشود.<ref name="CCC1996">''Catechism of the Catholic Church'', 2nd Ed., Libreria Editrice Vaticana, 1997.</ref>
| |
| | |
| کلیسای ارتدوکس شرقی
| |
| در الهیات ارتدوکس، بخشندگی خدا با مفهوم «سینرژی» (همکاری انسان و خدا) مرتبط است. به گفتهٔ گریگوری پالاماس، «فیض خدا انسان را توانمند میسازد تا به سوی تئوسیس (خداشدگی) حرکت کند.»<ref name="Palamas">Palamas, Gregory, ''Triads'', III.1.8.</ref>
| |
| | |
| پروتستانتیسم
| |
| جان کالوین: در ''[[موسسۀ دین مسیحی]]'' (کتاب ۲، فصل ۲)، بخشندگی خدا را پایۀ آموزۀ «برگزیدگی بدون شرط» میداند.<ref name="Calvin">Calvin, John, ''Institutes of the Christian Religion'', Eerdmans, 1989, Vol. 1, p. 230.</ref>
| |
| | |
| آدام کلارک: در تفسیر مزمور ۸۶:۱۵، بخشندگی خدا را دلیلی برای امیدواری گناهکاران معرفی میکند: «خداوند حتی زمانی که ما نالایقیم، مهربان است.»<ref name="Clarke">Clarke, Adam, ''Commentary on the Psalms'', 1831, p. 210.</ref>
| |
| | |
| == تفاسیر الهیاتی ==
| |
| | |
| تثلیث: بخشندگی در پدر (منشأ فیض)، پسر (تجسم فیض)، و روح القدس (توزیع کنندۀ فیض) متجلی است.
| |
| | |
| اخلاق مسیحی: بخشندگی خدا الگویی برای رفتار ایمان داران است (متی ۵:۷: «خوشا به حال بخشندگان، زیرا ایشان رحمت خواهند یافت»).
| |
| | |
| == جستارهای وابسته ==
| |
| | |
| [[فیض در مسیحیت]]
| |
| | |
| [[رحمت الهی]] | |
| | |
| [[الهیات برگزیدگی]]
| |
| | |
| == منابع ==
| |
| {{پانویس}}
| |
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
اِل خَنون
اِل خَنون (به عبری: אֵל חַנּוּן، تلفظ: اِل خَنون) به معنای خدای بخشنده، عنوانی است که در کتاب مقدس بر رحمت و فیض بی قید و شرط خدا نسبت به انسان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و خَنون (חַנּוּן، بخشنده/مهربان) تشکیل شده و ریشه در توصیف خداوند در خروج فصل ۳۴ آیه ۶ دارد: خداوند، خدای رحیم و بخشنده (חַנּוּן)، دیرخشم و پر از محبت و وفاداری.
خَنون (חַנּוּן): از ریشهٔ «خ.נ.נ» به معنای بخشش، لطف، یا دلسوزی، که اغلب در توصیف رابطۀ خدا با انسانهای نالایق به کار میرود.
اِل (אֵל): نام عمومی خدا .
این صفت در عهد عتیق ۱۳ بار ظاهر میشود، از جمله:
در عهد جدید، بخشندگی خدا در تجسد و فدیه مسیح به اوج میرسد:
پانویس
- ↑ Fabry, Heinz-Josef, Theological Dictionary of the Old Testament, Eerdmans, 1998, Vol. 5, p. 22.
- ↑ Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 1080.
