ال حکاود: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۱۶

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

اِل هکاوُد

اِل هکاوُد (به عبری: אֵל הַכָּבוֹד، تلفظ: حکاوُد) به معنای خدای جلال، عنوانی است که در کتاب مقدس بر شکوه آشکارشدهٔ خدا در آفرینش و تاریخ نجات تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و کاوُد (כָּבוֹד، جلال/وزن) با حرف تعریف عبری ها (הַ) تشکیل شده است.

ریشه شناسی

کاوُد (כָּבוֹד): ریشه ای سامی به معنای وزن، اهمیت، یا شکوه، که در متون عبری به حضور محسوس خدا اشاره دارد (مثل خروج فصل ۲۴ آیه ۱۶ که جلال خدا، کوه سینا را میپوشاند).

ها (הַ): حرف تعریف معین، اشاره به خدایِ جلالِ مشخص.

این عنوان به صراحت در مزامیر فصل ۲۹آیه ۳ آمده است.

جلال در عهد جدید

در عهد جدید، جلال خدا به طور خاص در شخص عیسی تجلی یافته است:

در انجیل به قلم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۴ آمده: کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پر از فیض و راستی؛ و جلال او را دیدیم، جلالی شایستهٔ پسر یگانهٔ پدر.

همینطور در رساله دوم به قرنتیان فصل ۴ آیه ۶، پولس می نویسد: خدا که گفت روشنایی از تاریکی بدرخشد، در دلهای ما تابید تا شناخت جلال خدا را در چهرهٔ عیسی مسیح درخشان سازد.^[۱]

پانویس

↑ Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 467.

[BDAG-1] Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 467.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''اِل هَکاوُد''' (به [[عبری]]: אֵל הַכָּבוֹד، تلفظ: El HaKavod) به معنای «خدای جلال»، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر شکوه آشکارشدهٔ خدا در آفرینش و تاریخ نجات تأکید دارد. این ترکیب از «اِل» (خدا) و «کاوُد» (כָּבוֹד، جلال/وزن) با حرف تعریف عبری «ها» (הַ) تشکیل شده است.
+{{واژه}}
+==اِل هکاوُد==
+'''اِل هکاوُد''' (به [[عبری]]: אֵל הַכָּבוֹד، تلفظ: حکاوُد) به معنای خدای جلال، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر شکوه آشکارشدهٔ خدا در آفرینش و تاریخ [[نجات]] تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و کاوُد (כָּבוֹד، جلال/وزن) با حرف تعریف عبری ها (הַ) تشکیل شده است.
-== ریشه شناسی و کاربرد کتاب مقدسی ==
+== ریشه شناسی ==
-کاوُد (כָּבוֹד): ریشه ای سامی به معنای «وزن»، «اهمیت»، یا «شکوه»، که در متون عبری به حضور محسوس خدا اشاره دارد (مثل [[خروج ۲۴:۱۶]] که جلال خدا کوه سینا را میپوشاند).
+کاوُد (כָּבוֹד): ریشه ای سامی به معنای وزن، اهمیت، یا شکوه، که در متون عبری به حضور محسوس خدا اشاره دارد (مثل [[خروج فصل 24 | خروج فصل ۲۴ آیه ۱۶ ]] که جلال خدا، کوه سینا را میپوشاند).
-ها (הַ): حرف تعریف معین، اشاره به «خدایِ جلالِ مشخص».
+ها (הַ): حرف تعریف معین، اشاره به خدایِ جلالِ مشخص.
-این عنوان به صراحت در [[مزمور ۲۹:۳]] آمده است:
+این عنوان به صراحت در [[مزامیر فصل 29| مزامیر فصل ۲۹آیه ۳ ]] آمده است.
-«آواز خداوند بر آبهاست؛ خدای جلال (אֵל הַכָּבוֹד) رعد میفرستد.»
-همچنین در [[اعمال رسولان ۷:۲]]، استیفان از «خدای جلال» سخن میگوید که به ابراهیم ظاهر شد.<ref name="TDOT">Weinfeld, Moshe, ''Theological Dictionary of the Old Testament'', Eerdmans, 1990, Vol. 4, p. 13.</ref>
-== تفسیر مسیحی ==
+== جلال در عهد جدید ==
-در [[عهد جدید]]، جلال خدا به طور خاص در شخص عیسی تجلی یافته است:
+در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، جلال خدا به طور خاص در شخص [[عیسی]] تجلی یافته است:
-در [[یوحنا ۱:۱۴]] آمده: «کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پر از فیض و راستی؛ و جلال او را دیدیم، جلالی شایستهٔ پسر یگانهٔ پدر.»
+در [[انجیل به قلم یوحنا فصل 1 | انجیل به قلم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۴]] آمده: کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پر از فیض و راستی؛ و جلال او را دیدیم، جلالی شایستهٔ پسر یگانهٔ پدر.
-در [[۲قرنتیان ۴:۶]]، پولس می نویسد: «خدا که گفت روشنایی از تاریکی بدرخشد، در دلهای ما تابید تا شناخت جلال خدا را در چهرهٔ عیسی مسیح درخشان سازد.»<ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 467.</ref>
+همینطور در [[رساله دوم به قرنتیان فصل 4 | رساله دوم به قرنتیان فصل ۴ آیه ۶]]، پولس می نویسد: خدا که گفت روشنایی از تاریکی بدرخشد، در دلهای ما تابید تا شناخت جلال خدا را در چهرهٔ عیسی مسیح درخشان سازد.<ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 467.</ref>
-=== دیدگاههای فرقهای ===
-کلیسای کاتولیک
+== پانویس==
-کاتولیک ها براساس ''[[تعالیم کلیسای کاتولیک]]'' (بخش ۲۱۴)، جلال خدا را در [[تجسد]] و [[رستاخیز]] مسیح کامل میدانند. این جلال در [[تقدیس قداس]] از طریق تبدیل نان و شراب به بدن و خون مسیح آشکار میشود.<ref name="CCC214">''Catechism of the Catholic Church'', 2nd Ed., Libreria Editrice Vaticana, 1997.</ref>
+[[رده: واژه کتاب مقدس]]
+[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]]
-کلیسای ارتدوکس شرقی
-در الهیات ارتدوکس، جلال خدا (δόξα) با مفهوم «نور تبریی» (Tabor Light) مرتبط است که در [[تبدیل هیئت مسیح]] بر فراز کوه تابور تجلی یافت. به گفتهٔ سیمون جدیدال theologian، این نور، جلال ناشدهٔ الهی است که قدیسین را دگرگون میکند.<ref name="Symeon">Symeon the New Theologian, ''Discourses'', Discourse 28.</ref>
-پروتستانتیسم
-جان کالوین: در ''[[موسسۀ دین مسیحی]]'' (کتاب ۳، فصل ۲۰)، جلال خدا را هدف نهایی انسان میداند: «جلال دادن خدا و تا ابد از او لذت بردن».<ref name="Calvin">Calvin, John, ''Institutes of the Christian Religion'', Eerdmans, 1989, Vol. 2, p. 890.</ref>
-آدام کلارک: در تفسیر مزمور ۲۹، جلال خدا را در قدرت او بر طبیعت و توانایی اش در دگرگون کردن قلب انسانها توصیف میکند.<ref name="Clarke">Clarke, Adam, ''Commentary on the Psalms'', 1831, p. 145.</ref>
-== تفاسیر الهیاتی ==
-تثلیث: جلال الهی در پدر (منشأ جلال)، پسر (تجسم جلال)، و روح القدس (نیروی جلالبخش) آشکار است.
-فرجام شناسی: در [[مکاشفه ۲۱:۲۳]]، شهر جدید اورشلیم «نیازی به آفتاب و ماه ندارد، زیرا جلال خدا آن را روشن میکند».
-== جستارهای وابسته ==
-[[مسیحیت]]
-[[عهد جدید]]
-[[الاهیات جلال]]
-== منابع ==
-{{پانویس}}