شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ۱ نسخه واردشده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
== شیطان == | == شیطان == | ||
'''شیطان''' در [[کتاب مقدس]]، نه صرفاً نماد شر، بلکه شخصیتی واقعی و فعال در تاریخ مکاشفهٔ خداوند است<ref>[[ | '''شیطان''' در [[کتاب مقدس]]، نه صرفاً نماد شر، بلکه شخصیتی واقعی و فعال در تاریخ مکاشفهٔ [[خداوند]] است<ref>[[ ایوب فصل 1|ایوب فصل ۱ آیه ۶ تا ۱۲]]؛ [[انجیل به قلم متی فصل 4|انجیل به قلم متی فصل ۴]]</ref>؛ موجودی روحانی که از آغاز در برابر اراده [[خداوند|خدا]] ایستاده<ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 8|انجیل به قلم یوحنا فصل ۸ آیه ۴۴]]</ref> و با فریب، دروغ و اتهام، نقش تخریبی در سرگذشت انسان بازی کرده است<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 12|کتاب مکاشفه فصل ۱۲ آیه ۹ تا ۱۰]]</ref>. او دشمن اصلی انسان<ref>[[رساله اول پطرس فصل 5|رساله اول پطرس فصل ۵ آیه ۸]]</ref>، ولی در نهایت شکست‌خورده در برابر نقشه [[نجات]] است<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 20|کتاب مکاشفه فصل ۲۰ آیه ۱۰]]</ref>. | ||
== حضور در کتاب مقدس == | |||
شیطان نخستین‌بار در [[ | شیطان نخستین‌بار در [[ایوب|کتاب ایوب]] به‌صورت یک شخصیت ظاهر می‌شود که نزد [[خداوند|خدا]] حاضر شده و عدالت [[ایوب]] را زیر سؤال می‌برد<ref>[[ ایوب فصل 1|ایوب فصل ۱ آیه ۶ تا ۱۲]]</ref>. اما نقطهٔ عطف مکاشفهٔ او در [[انجیل به قلم متی فصل 4 |انجیل به قلم متی فصل ۴]] است، زمانی که به‌عنوان وسوسه‌گر تلاش می‌کند [[عیسی]] را از مسیر اطاعت منحرف سازد<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 4 | انجیل به قلم متی فصل ۴ آیه ۱ تا ۱۰]]</ref>. | ||
== ریشه‌شناسی == | |||
<div style="overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | <div style="overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | ||
<table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۶: | ||
</tr> | </tr> | ||
<tr> | <tr> | ||
<td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;"> | <td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td> | ||
<td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">שָׂטָן (śāṭān)</td> | <td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">שָׂטָן (śāṭān)</td> | ||
<td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">اسم عام: متهم‌کننده، مخالف؛ در برخی متون به اسم خاص تبدیل می‌شود<ref>[[ | <td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">اسم عام: متهم‌کننده، مخالف؛ در برخی متون به اسم خاص تبدیل می‌شود<ref>[[زکریا فصل 4 |زکریا فصل ۳ آیه ۱]]</ref></td> | ||
</tr> | </tr> | ||
<tr> | <tr> | ||
<td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;"> | <td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td> | ||
<td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">διάβολος (diabolos)</td> | <td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">διάβολος (diabolos)</td> | ||
<td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">از مصدر διαβάλλω، به‌معنای افترا زدن، تهمت زدن<ref>[[ | <td style="padding:10px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">از مصدر διαβάλλω، به‌معنای افترا زدن، تهمت زدن<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 4 | انجیل به قلم متی فصل ۴ آیه ۱]]</ref></td> | ||
</tr> | </tr> | ||
</table> | </table> | ||
</div> | </div> | ||
== القاب و نقش‌ها == | |||
شیطان در [[کتاب مقدس]] دارای القابی متنوع و معنادار است که هر یک بُعدی از کارکرد او در داستان نجات را آشکار می‌کند: | شیطان در [[کتاب مقدس]] دارای القابی متنوع و معنادار است که هر یک بُعدی از کارکرد او در داستان [[نجات]] را آشکار می‌کند: | ||
* '''وسوسه‌گر''' (ὁ πειράζων): در بیابان [[عیسی]] را وسوسه می‌کند – [[ | * '''وسوسه‌گر''' (ὁ πειράζων): در [[بیابان]] [[عیسی]] را وسوسه می‌کند – [[انجیل به قلم متی فصل 4 | انجیل به قلم متی فصل ۴]] | ||
* '''شیطان''' (שָׂטָן): متهم‌کننده در آسمان – [[ | * '''شیطان''' (שָׂטָן): متهم‌کننده در آسمان – [[ایوب فصل 4 | ایوب فصل ۱]] | ||
* '''ابلیس''' (διάβολος): دشمن و تهمت‌زننده – [[ | * '''ابلیس''' (διάβολος): دشمن و تهمت‌زننده – [[انجیل به قلم متی فصل 4| انجیل به قلم متی فصل ۴]] | ||
* '''دروغ‌گو و پدر دروغ''': منشأ هر دروغ – [[ | * '''دروغ‌گو و پدر دروغ''': منشأ هر دروغ – [[انجیل به قلم یوحنا فصل 8 | انجیل به قلم یوحنا فصل ۸ آیه ۴۴]] | ||
* '''اتهام‌زنندهٔ برادران''': در روز داوری به متهم‌سازی می‌پردازد – [[کتاب | * '''اتهام‌زنندهٔ برادران''': در روز داوری به متهم‌سازی می‌پردازد – [[کتاب مکاشفه فصل 12 | کتاب مکاشفه فصل ۱۲ آیه ۱۰]] | ||
* '''شیر غران''': به‌دنبال بلعیدن مؤمنان – [[ | * '''شیر غران''': به‌دنبال بلعیدن مؤمنان – [[رساله اول پطرس فصل 5|اول پطرس فصل ۵ آیه ۸]] | ||
* '''خدای این جهان''': کورکنندهٔ دل‌ها – [[ | * '''خدای این جهان''': کورکنندهٔ دل‌ها – [[رساله دوم به قرنتیان فصل 4 |دوم قرنتیان فصل ۴ آیه ۴]] | ||
* '''فرشته نورانی''': ظاهر فریبنده – [[ | * '''فرشته نورانی''': ظاهر فریبنده – [[رساله دوم به قرنتیان فصل 11 |دوم قرنتیان فصل ۱۱ آیه ۱۴]] | ||
* '''مار قدیمی''': همان مار [[باغ عدن]] – [[کتاب | * '''مار قدیمی''': همان مار [[باغ عدن]] – [[کتاب مکاشفه فصل 12| کتاب مکاشفه فصل ۱۲ آیه ۹]] | ||
* '''فریب‌دهندهٔ جهان''': گمراهی عمومی – [[کتاب | * '''فریب‌دهندهٔ جهان''': گمراهی عمومی – [[کتاب مکاشفه فصل 12| کتاب مکاشفه فصل ۱۲]] | ||
== | == نکاتی تکمیلی == | ||
* '''نمادشناسی''': شیطان نماد دروغ، شورش و بی‌ایمانی است؛ حضور او در آغاز (عدن) و پایان (مکاشفه) به‌شکل متضاد نور و تاریکی دیده می‌شود<ref>[[پیدایش فصل 3 | پیدایش فصل ۳]]، [[کتاب مکاشفه فصل 20|مکاشفه فصل ۲۰]]</ref>. | |||
* '''عبادت و دعا''': [[دعای ربانی]] با عبارت ما را از شریر رهایی ده مستقیماً علیه حضور و تأثیر [[شیطان]] است<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 6 | نجیل به قلم متی فصل ۶ آیه ۱۳]]</ref>. | |||
=== | == پانویس== | ||
<references /> | |||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۲
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
شیطان
شیطان در کتاب مقدس، نه صرفاً نماد شر، بلکه شخصیتی واقعی و فعال در تاریخ مکاشفهٔ خداوند است[۱]؛ موجودی روحانی که از آغاز در برابر اراده خدا ایستاده[۲] و با فریب، دروغ و اتهام، نقش تخریبی در سرگذشت انسان بازی کرده است[۳]. او دشمن اصلی انسان[۴]، ولی در نهایت شکست‌خورده در برابر نقشه نجات است[۵].
حضور در کتاب مقدس
شیطان نخستین‌بار در کتاب ایوب به‌صورت یک شخصیت ظاهر می‌شود که نزد خدا حاضر شده و عدالت ایوب را زیر سؤال می‌برد[۶]. اما نقطهٔ عطف مکاشفهٔ او در انجیل به قلم متی فصل ۴ است، زمانی که به‌عنوان وسوسه‌گر تلاش می‌کند عیسی را از مسیر اطاعت منحرف سازد[۷].
ریشه‌شناسی
| زبان | ریشه | تحلیل صرفی |
|---|---|---|
| عبری | שָׂטָן (śāṭān) | اسم عام: متهم‌کننده، مخالف؛ در برخی متون به اسم خاص تبدیل می‌شود[۸] |
| یونانی | διάβολος (diabolos) | از مصدر διαβάλλω، به‌معنای افترا زدن، تهمت زدن[۹] |
القاب و نقش‌ها
شیطان در کتاب مقدس دارای القابی متنوع و معنادار است که هر یک بُعدی از کارکرد او در داستان نجات را آشکار می‌کند:
- وسوسه‌گر (ὁ πειράζων): در بیابان عیسی را وسوسه می‌کند – انجیل به قلم متی فصل ۴
- شیطان (שָׂטָן): متهم‌کننده در آسمان – ایوب فصل ۱
- ابلیس (διάβολος): دشمن و تهمت‌زننده – انجیل به قلم متی فصل ۴
- دروغ‌گو و پدر دروغ: منشأ هر دروغ – انجیل به قلم یوحنا فصل ۸ آیه ۴۴
- اتهام‌زنندهٔ برادران: در روز داوری به متهم‌سازی می‌پردازد – کتاب مکاشفه فصل ۱۲ آیه ۱۰
- شیر غران: به‌دنبال بلعیدن مؤمنان – اول پطرس فصل ۵ آیه ۸
- خدای این جهان: کورکنندهٔ دل‌ها – دوم قرنتیان فصل ۴ آیه ۴
- فرشته نورانی: ظاهر فریبنده – دوم قرنتیان فصل ۱۱ آیه ۱۴
- مار قدیمی: همان مار باغ عدن – کتاب مکاشفه فصل ۱۲ آیه ۹
- فریب‌دهندهٔ جهان: گمراهی عمومی – کتاب مکاشفه فصل ۱۲
نکاتی تکمیلی
- نمادشناسی: شیطان نماد دروغ، شورش و بی‌ایمانی است؛ حضور او در آغاز (عدن) و پایان (مکاشفه) به‌شکل متضاد نور و تاریکی دیده می‌شود[۱۰].
- عبادت و دعا: دعای ربانی با عبارت ما را از شریر رهایی ده مستقیماً علیه حضور و تأثیر شیطان است[۱۱].
پانویس
- ↑ ایوب فصل ۱ آیه ۶ تا ۱۲؛ انجیل به قلم متی فصل ۴
- ↑ انجیل به قلم یوحنا فصل ۸ آیه ۴۴
- ↑ کتاب مکاشفه فصل ۱۲ آیه ۹ تا ۱۰
- ↑ رساله اول پطرس فصل ۵ آیه ۸
- ↑ کتاب مکاشفه فصل ۲۰ آیه ۱۰
- ↑ ایوب فصل ۱ آیه ۶ تا ۱۲
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۴ آیه ۱ تا ۱۰
- ↑ زکریا فصل ۳ آیه ۱
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۴ آیه ۱
- ↑ پیدایش فصل ۳، مکاشفه فصل ۲۰
- ↑ نجیل به قلم متی فصل ۶ آیه ۱۳