ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== ابراهیم == | == ابراهیم == | ||
'''ابراهیم''' (به عبری: אַבְרָהָם، تلفظ: اَوْراهام)، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های [[کتاب مقدس|عهد عتیق]] و نیای بزرگ ادیان ابراهیمی | '''ابراهیم''' (به عبری: אַבְרָהָם، تلفظ: اَوْراهام)، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های [[کتاب مقدس|عهد عتیق]] و نیای بزرگ ادیان ابراهیمی است. او در [[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ ]] به دلیل ایمان و اطاعتش از خدا به پدر ایمان شهرت دارد. | ||
=== ریشه‌شناسی === | === ریشه‌شناسی === | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== زندگی ابراهیم == | == زندگی ابراهیم == | ||
زندگی ابراهیم در [[پیدایش |پیدایش فصل‌های ۱۲ تا ۲۵]] روایت شده و شامل مراحل کلیدی زیر است: | زندگی ابراهیم در [[پیدایش |پیدایش فصل‌های ۱۲ تا ۲۵]] روایت شده و شامل مراحل کلیدی زیر است: | ||
==== تولد و | ==== تولد و خانواده==== | ||
ابراهیم، با نام اصلی ابرام، پسر تارح و برادر ناحور و هاران بود<ref>[[پیدایش فصل 11|پیدایش فصل ۱۱ آیه ۲۶]]</ref>. او در شهر اور کلدانیان (بین‌النهرین) متولد شد و با سارای (بعدها ساره)، خواهر ناتنی خود، ازدواج کرد<ref>[[پیدایش فصل 20|پیدایش فصل ۲۰ آیه ۱۲]]</ref>. خانواده‌اش به حران مهاجرت کردند، جایی که خدا او را برای سفر به کنعان فراخواند<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیه ۱]]</ref>. | ابراهیم، با نام اصلی ابرام، پسر [[تارح]] و برادر [[ناحور]] و [[هاران]] بود<ref>[[پیدایش فصل 11|پیدایش فصل ۱۱ آیه ۲۶]]</ref>. او در شهر [[اور کلدانیان]] (بین‌النهرین) متولد شد و با سارای (بعدها ساره)، خواهر ناتنی خود، ازدواج کرد<ref>[[پیدایش فصل 20|پیدایش فصل ۲۰ آیه ۱۲]]</ref>. خانواده‌اش به [[حران]] مهاجرت کردند، جایی که خدا او را برای سفر به [[کنعان]] فراخواند<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیه ۱]]</ref>. | ||
==== فراخوانی و مهاجرت ==== | ==== فراخوانی و مهاجرت ==== | ||
در سن ۷۵ سالگی، خدا به ابرام دستور داد تا به سرزمین کنعان برود و وعده داد که او را به قومی بزرگ تبدیل کند<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیات ۱-۳]]</ref>. او به همراه سارای و برادرزاده‌اش لوط به کنعان مهاجرت کرد و در شکیم قربانگاهی برای خدا ساخت<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیه ۷]]</ref>. | در سن ۷۵ سالگی، خدا به ابرام دستور داد تا به سرزمین [[کنعان]] برود و وعده داد که او را به قومی بزرگ تبدیل کند<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیات ۱-۳]]</ref>. او به همراه [[سارای]] و برادرزاده‌اش [[لوط]] به [[کنعان]] مهاجرت کرد و در [[شکیم]] قربانگاهی برای خدا ساخت<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیه ۷]]</ref>. | ||
==== سفر به مصر ==== | ==== سفر به مصر ==== | ||
به دلیل قحطی در کنعان، | به دلیل قحطی در کنعان، ابراهیم به مصر رفت و از ترس جانش، سارای را خواهر خود معرفی کرد<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیات ۱۰-۲۰]]</ref>. این تصمیم منجر به مشکلات موقتی شد، اما خدا سارای را حفظ کرد و آن‌ها با ثروت به کنعان بازگشتند. | ||
==== جدایی از لوط و نبرد ==== | ==== جدایی از لوط و نبرد ==== | ||
ابرام و لوط به دلیل اختلاف بر سر چراگاه از هم جدا شدند<ref>[[پیدایش فصل 13|پیدایش فصل ۱۳ آیات ۵-۱۲]]</ref>. لوط به سدوم رفت، اما پس از اسارتش در جنگ، | ابرام و لوط به دلیل اختلاف بر سر چراگاه از هم جدا شدند<ref>[[پیدایش فصل 13|پیدایش فصل ۱۳ آیات ۵-۱۲]]</ref>. [[لوط]] به [[سدوم]] رفت، اما پس از اسارتش در جنگ، ابراهیم با ۳۱۸ نفر از خدمتکارانش او را نجات داد<ref>[[پیدایش فصل 14|پیدایش فصل ۱۴ آیات ۱۴-۱۶]]</ref>. | ||
==== عهد با خدا ==== | ==== عهد با خدا ==== | ||
خدا با ابرام عهد بست که نسلی بی‌شمار به او عطا کند و سرزمین کنعان را به او بدهد<ref>[[پیدایش فصل 15|پیدایش فصل ۱۵ آیات ۴-۵]]</ref>. به دلیل نازایی | خدا با ابرام عهد بست که نسلی بی‌شمار به او عطا کند و سرزمین [[کنعان]] را به او بدهد<ref>[[پیدایش فصل 15|پیدایش فصل ۱۵ آیات ۴-۵]]</ref>. به دلیل نازایی [[سارای]]، او کنیز خود [[هاجر]] را به ابراهیم داد که از او [[اسماعیل]] متولد شد<ref>[[پیدایش فصل 16|پیدایش فصل ۱۶ آیه ۱۵]]</ref>. در ۹۹ سالگی، خدا نام او را به ابراهیم و نام [[سارای]] را به [[ساره]] تغییر داد و ختنه را به‌عنوان نشانه عهد معرفی کرد<ref>[[پیدایش فصل 17|پیدایش فصل ۱۷ آیات ۵، ۱۵، ۱۰-۱۲]]</ref>. | ||
==== تولد اسحاق و امتحان بزرگ ==== | ==== تولد اسحاق و امتحان بزرگ ==== | ||
ساره در ۹۰ سالگی اسحاق را زایید<ref>[[پیدایش فصل 21|پیدایش فصل ۲۱ آیات ۱-۳]]</ref>. پس از آن، هاجر و اسماعیل به خواست ساره از خانه رانده شدند<ref>[[پیدایش فصل 21|پیدایش فصل ۲۱ آیات ۹-۱۴]]</ref>. در بزرگ‌ترین امتحان ایمان ابراهیم، خدا از او خواست اسحاق را قربانی کند، اما در لحظه آخر | ساره در ۹۰ سالگی [[اسحاق]] را زایید<ref>[[پیدایش فصل 21|پیدایش فصل ۲۱ آیات ۱-۳]]</ref>. پس از آن، [[هاجر]] و [[اسماعیل]] به خواست [[ساره]] از خانه رانده شدند<ref>[[پیدایش فصل 21|پیدایش فصل ۲۱ آیات ۹-۱۴]]</ref>. در بزرگ‌ترین امتحان ایمان ابراهیم، خدا از او خواست [[اسحاق]] را قربانی کند، اما در لحظه آخر [[فرشته]]ای مانع شد و قوچی به‌جای [[اسحاق]] قربانی شد<ref>[[پیدایش فصل 22|پیدایش فصل ۲۲ آیات ۱-۱۳]]</ref>. | ||
==== مرگ و دفن ==== | ==== مرگ و دفن ==== | ||
ابراهیم در ۱۷۵ سالگی درگذشت و در غار مکفیلا در | ابراهیم در ۱۷۵ سالگی درگذشت و در [[غار مکفیلا]] در [[حبرون]]، کنار ساره، دفن شد<ref>[[پیدایش فصل 25|پیدایش فصل ۲۵ آیات ۷-۱۰]]</ref>. او علاوه بر [[اسماعیل]] و [[اسحاق]]، از همسر دوم خود، [[قطوره]]، نیز فرزندانی داشت<ref>[[پیدایش فصل 25|پیدایش فصل ۲۵ آیات ۱-۴]]</ref>. | ||
=== پانویس === | === پانویس === | ||
<references></references> | <references></references> | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۷
ابراهیم
ابراهیم (به عبری: אַבְרָהָם، تلفظ: اَوْراهام)، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های عهد عتیق و نیای بزرگ ادیان ابراهیمی است. او در پیدایش فصل ۱۲ به دلیل ایمان و اطاعتش از خدا به پدر ایمان شهرت دارد.
ریشه‌شناسی
نام ابراهیم در عهد عتیق ابتدا به‌صورت «ابرام» (אַבְרָם) ظاهر می‌شود و سپس به «ابراهیم» تغییر می‌یابد[۱]. این تغییر نام نشانه‌ای از عهد خدا با او و وعده‌ای برای تبدیل او به «پدر ملت‌های بسیار» است.
- عبری,אַבְרָם (ابرام) / אַבְרָהָם (ابراهیم),Avram / Avraham
- یونانی,Ἀβραάμ,Abraam
- آرامی,ܐܒܪܗܡ,Avraham
معادل‌های تاریخی
نام‌های مشابه ابرام در متون باستانی مانند A-ba-am-ra-ma در کتیبه‌های اکدی (قرن ۱۹ پیش از میلاد) و A-bi-ra-mì در متون اوگاریتی یافت شده‌اند که به معنای پدر والا یا پدر دوست‌داشتنی هستند. این شباهت‌ها نشان‌دهنده استفاده گسترده از این نام در فرهنگ‌های سامی است.
زندگی ابراهیم
زندگی ابراهیم در پیدایش فصل‌های ۱۲ تا ۲۵ روایت شده و شامل مراحل کلیدی زیر است:
تولد و خانواده
ابراهیم، با نام اصلی ابرام، پسر تارح و برادر ناحور و هاران بود[۲]. او در شهر اور کلدانیان (بین‌النهرین) متولد شد و با سارای (بعدها ساره)، خواهر ناتنی خود، ازدواج کرد[۳]. خانواده‌اش به حران مهاجرت کردند، جایی که خدا او را برای سفر به کنعان فراخواند[۴].
فراخوانی و مهاجرت
در سن ۷۵ سالگی، خدا به ابرام دستور داد تا به سرزمین کنعان برود و وعده داد که او را به قومی بزرگ تبدیل کند[۵]. او به همراه سارای و برادرزاده‌اش لوط به کنعان مهاجرت کرد و در شکیم قربانگاهی برای خدا ساخت[۶].
سفر به مصر
به دلیل قحطی در کنعان، ابراهیم به مصر رفت و از ترس جانش، سارای را خواهر خود معرفی کرد[۷]. این تصمیم منجر به مشکلات موقتی شد، اما خدا سارای را حفظ کرد و آن‌ها با ثروت به کنعان بازگشتند.
جدایی از لوط و نبرد
ابرام و لوط به دلیل اختلاف بر سر چراگاه از هم جدا شدند[۸]. لوط به سدوم رفت، اما پس از اسارتش در جنگ، ابراهیم با ۳۱۸ نفر از خدمتکارانش او را نجات داد[۹].
عهد با خدا
خدا با ابرام عهد بست که نسلی بی‌شمار به او عطا کند و سرزمین کنعان را به او بدهد[۱۰]. به دلیل نازایی سارای، او کنیز خود هاجر را به ابراهیم داد که از او اسماعیل متولد شد[۱۱]. در ۹۹ سالگی، خدا نام او را به ابراهیم و نام سارای را به ساره تغییر داد و ختنه را به‌عنوان نشانه عهد معرفی کرد[۱۲].
تولد اسحاق و امتحان بزرگ
ساره در ۹۰ سالگی اسحاق را زایید[۱۳]. پس از آن، هاجر و اسماعیل به خواست ساره از خانه رانده شدند[۱۴]. در بزرگ‌ترین امتحان ایمان ابراهیم، خدا از او خواست اسحاق را قربانی کند، اما در لحظه آخر فرشته‌ای مانع شد و قوچی به‌جای اسحاق قربانی شد[۱۵].
مرگ و دفن
ابراهیم در ۱۷۵ سالگی درگذشت و در غار مکفیلا در حبرون، کنار ساره، دفن شد[۱۶]. او علاوه بر اسماعیل و اسحاق، از همسر دوم خود، قطوره، نیز فرزندانی داشت[۱۷].
پانویس
- ↑ پیدایش فصل ۱۷ آیه ۵
- ↑ پیدایش فصل ۱۱ آیه ۲۶
- ↑ پیدایش فصل ۲۰ آیه ۱۲
- ↑ پیدایش فصل ۱۲ آیه ۱
- ↑ پیدایش فصل ۱۲ آیات ۱-۳
- ↑ پیدایش فصل ۱۲ آیه ۷
- ↑ پیدایش فصل ۱۲ آیات ۱۰-۲۰
- ↑ پیدایش فصل ۱۳ آیات ۵-۱۲
- ↑ پیدایش فصل ۱۴ آیات ۱۴-۱۶
- ↑ پیدایش فصل ۱۵ آیات ۴-۵
- ↑ پیدایش فصل ۱۶ آیه ۱۵
- ↑ پیدایش فصل ۱۷ آیات ۵، ۱۵، ۱۰-۱۲
- ↑ پیدایش فصل ۲۱ آیات ۱-۳
- ↑ پیدایش فصل ۲۱ آیات ۹-۱۴
- ↑ پیدایش فصل ۲۲ آیات ۱-۱۳
- ↑ پیدایش فصل ۲۵ آیات ۷-۱۰
- ↑ پیدایش فصل ۲۵ آیات ۱-۴