ال حگادل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۲

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

اِل هَگادول

اِل هَگادول (به عبری: אֵל הַגָּדוֹל، تلفظ: اِل هَگادول) به معنای خدای بزرگ، عنوانی است که در کتاب مقدس بر عظمت ذاتی و حاکمیت مطلق خدا بر جهان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و گادول (גָּדוֹל، بزرگ/عالی) با حرف تعریف عبری ها (הַ) تشکیل شده است.

ااین عنوان در عهد قدیم بارها تکرار شده است، از جمله:

در تثنیه^[۱]
در نحمیا^[۲]^[۳]

تفسیر مسیحی

در عهد جدید، عظمت خدا به عیسی و نقش او در حکمرانی بر جهان مرتبط میشود:

در رساله به تیطوس^[۴]
در مکاشفه^[۵]^[۶]

پانویس

↑ تثنیه فصل ۱۰ آیه ۱۷
↑ نحمیا فصل ۹ آیه ۳۲
↑ Clines, David J.A., The Dictionary of Classical Hebrew, Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.
↑ رساله به تیتوس فصل ۲ آیه ۱۳
↑ کتاب مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۶
↑ Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 186.

[1] تثنیه فصل ۱۰ آیه ۱۷

[2] نحمیا فصل ۹ آیه ۳۲

[TDOT-3] Clines, David J.A., The Dictionary of Classical Hebrew, Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.

[4] رساله به تیتوس فصل ۲ آیه ۱۳

[5] کتاب مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۶

[BDAG-6] Danker, Frederick, A Greek-English Lexicon of the New Testament, University of Chicago Press, 2000, p. 186.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''اِل هَگادول''' (به [[عبری]]: אֵל הַגָּדוֹל، تلفظ: El HaGadol) به معنای «خدای بزرگ»، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر عظمت ذاتی و حاکمیت مطلق خدا بر جهان تأکید دارد. این ترکیب از «اِل» (خدا) و «گادول» (גָּדוֹל، بزرگ/عالی) با حرف تعریف عبری «ها» (הַ) تشکیل شده است.
+{{واژه}}
+==اِل هَگادول==
-== ریشه شناسی و کاربرد کتاب مقدسی ==
+'''اِل هَگادول''' (به [[عبری]]: אֵל הַגָּדוֹל، تلفظ: اِل هَگادول) به معنای خدای بزرگ، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر عظمت ذاتی و حاکمیت مطلق خدا بر جهان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و گادول (גָּדוֹל، بزرگ/عالی) با حرف تعریف عبری ها (הַ) تشکیل شده است.
-گادول (גָּדוֹل): ریشه ای سامی به معنای «بزرگ»، «عالی»، یا «برتر»، که در متون عبری به قدرت بی همتای خدا اشاره دارد.
+ااین عنوان در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] بارها تکرار شده است، از جمله:
-ها (הַ): حرف تعریف معین، نشان دهندهٔ «خدایِ بزرگِ مشخص».
+* در تثنیه<ref>[[تثنیه فصل 10| تثنیه فصل ۱۰ آیه ۱۷ ]]</ref>
+* در نحمیا<ref>[[نحمیا فصل 9 |نحمیا فصل ۹ آیه ۳۲]]</ref><ref name="TDOT">Clines, David J.A., ''The Dictionary of Classical Hebrew'', Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.</ref>
-این عنوان در عهد عتیق بارها تکرار شده است، از جمله:
+== تفسیر مسیحی ==
+در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، عظمت خدا به عیسی و نقش او در حکمرانی بر جهان مرتبط میشود:
-در [[تثنیه ۱۰:۱۷]]: «خداوند خدای شما ... خدای خدایان و سرور سروران است، خدای بزرگ (הָאֵל הַגָּדֹל)، توانا و مهیب.»
+* در رساله به تیطوس<ref>[[رساله به تیتوس فصل 2|رساله به تیتوس فصل ۲ آیه ۱۳]]</ref>
+* در مکاشفه<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 19| کتاب مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۶]]</ref><ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 186.</ref>
-در [[نحمیا ۹:۳۲]]: «ای خدای بزرگ (הָאֵל הַגָּדוֹל)، توانا و مهیب که عهد و رحمت را نگاه میداری.»<ref name="TDOT">Clines, David J.A., ''The Dictionary of Classical Hebrew'', Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.</ref>
-== تفسیر مسیحی ==
+== پانویس==
-در [[عهد جدید]]، عظمت خدا به عیسی و نقش او در حکمرانی بر جهان مرتبط میشود:
-در [[رساله به تیطوس ۲:۱۳]]، عیسی «خدای بزرگ و نجات دهندهٔ ما» خوانده میشود.
+[[رده: واژه کتاب مقدس]]
+[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]]
-در [[مکاشفه ۱۹:۱۶]]، عنوان «پادشاه پادشاهان و خداوند خداوندان» به عیسی نسبت داده میشود.<ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 186.</ref>
-=== دیدگاههای فرقهای ===
-کلیسای کاتولیک
-کاتولیکها براساس ''[[تعالیم کلیسای کاتولیک]]'' (بخش ۲۶۸)، عظمت خدا را در [[تجسد]] و [[رستاخیز]] مسیح کامل میدانند. این عظمت در [[اعلامیهٔ پاپی]] «لومن جنتیوم» به عنابۀ حاکمیت مسیح بر کلیسا و جهان توصیف شده است.<ref name="CCC268">''Catechism of the Catholic Church'', 2nd Ed., Libreria Editrice Vaticana, 1997.</ref>
-کلیسای ارتدوکس شرقی
-در الهیات ارتدوکس، عظمت خدا با مفهوم «جلال ناشده» (δόξα) مرتبط است که در [[لیتورژی الهی]] و [[دعای ساعتی]] تجلی مییابد. به گفتهٔ یوحنای دمشقی، «خدای بزرگ در کوچکترین چیزها نیز حاضر است.»<ref name="JohnDamascus">John of Damascus, ''An Exact Exposition of the Orthodox Faith'', Book 1, Chapter 9.</ref>
-پروتستانتیسم
-جان کالوین: در ''[[موسسۀ دین مسیحی]]'' (کتاب ۱، فصل ۵)، عظمت خدا را دلیلی بر ناتوانی انسان در شناخت ذات الهی بدون وحی میداند.<ref name="Calvin">Calvin, John, ''Institutes of the Christian Religion'', Eerdmans, 1989, Vol. 1, p. 62.</ref>
-آدام کلارک: در تفسیر تثنیه ۱۰، «خدای بزرگ» را ضامن عدالت و رحمت الهی معرفی میکند: «بزرگی او نه تنها در قدرت، بلکه در شفقت بیکرانش تجلی دارد.»<ref name="Clarke">Clarke, Adam, ''Commentary on the Bible'', Vol. 1, 1831, p. 758.</ref>
-== تفاسیر الهیاتی ==
-تثلیث: عظمت الهی در پدر (سرچشمهٔ قدرت)، پسر (تجسم حکمرانی)، و روح القدس (نیروی تغییردهنده) آشکار است.
-کلیسا: به عنابۀ «پیکر مسیح» (افسسیان ۱:۲۲–۲۳)، بازتاب دهندهٔ حاکمیت او بر جهان است.
-== جستارهای وابسته ==
-[[حاکمیت الهی]]
-[[پادشاهی خدا در مسیحیت]]
-[[الهیات قدرت مسیح]]
-== منابع ==
-{{پانویس}}