ال حن امان: تفاوت میان نسخهها
ظاهر
صفحهای تازه حاوی «'''اِل حِن وِاِموُناه''' (به عبری: אֵל חֵן וֶאֱמוּנָה، تلفظ: El Chen ve-Emunah) عنوانی است که در کتاب مقدس بر دو ویژگی کلیدی خدا تأکید دارد: فیض (חֵן) و وفاداری (אֱמוּנָה). این ترکیب در مسیحیت به عنابۀ پایه ای برای درک نجات از طریق مسیح و استواری وعده ها...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
== | ==ال حن امان== | ||
'''ال حن امان''' (به [[عبری]]: אֵל חֵן וֶאֱמוּנָה، تلفظ: اِل حِن وِاِموُناه ) عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر دو ویژگی کلیدی خدا تأکید دارد: | |||
*فیض (חֵן) | |||
*وفاداری (אֱמוּנָה). | |||
این ترکیب در مسیحیت به عنابۀ پایه ای برای درک [[نجات]] از طریق [[مسیح]] و استواری وعده های [[خداوند]] تفسیر میشود. | |||
در متونی مانند [[خروج فصل 34| خروج فصل ۳۴ آیه ۶ ]] ظاهر میشود: «خداوند، خدای رحیم و رئوف ... و پر از فیض (חֵן) و وفاداری (אֱמֶת). | |||
اِموُناه (אֱמוּנָה): از ریشهٔ | اِموُناه (אֱמוּנָה): از ریشهٔ اَمان (אמן، پایدار بودن)، به معنای وفاداری، ثبات، یا ایمان. | ||
این دو واژه در [[ | این دو واژه در [[مزامیر فصل 86 | مزامیر فصل ۸۶ آیه ۱۵ ]] با هم ترکیب میشوند: | ||
«اما تو ای خداوند، خدای رحیم و رئوفی، دیرخشم و پر از فیض (חֵן) و وفاداری (אֱמֶת).»<ref name="TDOT">Jenni, Ernst, ''Theological Lexicon of the Old Testament'', Hendrickson, 1997, Vol. 1, p. 409.</ref> | «اما تو ای خداوند، خدای رحیم و رئوفی، دیرخشم و پر از فیض (חֵן) و وفاداری (אֱמֶת).»<ref name="TDOT">Jenni, Ernst, ''Theological Lexicon of the Old Testament'', Hendrickson, 1997, Vol. 1, p. 409.</ref> | ||
== | == پانویس== | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۰
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
ال حن امان
ال حن امان (به عبری: אֵל חֵן וֶאֱמוּנָה، تلفظ: اِل حِن وِاِموُناه ) عنوانی است که در کتاب مقدس بر دو ویژگی کلیدی خدا تأکید دارد:
- فیض (חֵן)
- وفاداری (אֱמוּנָה).
این ترکیب در مسیحیت به عنابۀ پایه ای برای درک نجات از طریق مسیح و استواری وعده های خداوند تفسیر میشود.
در متونی مانند خروج فصل ۳۴ آیه ۶ ظاهر میشود: «خداوند، خدای رحیم و رئوف ... و پر از فیض (חֵן) و وفاداری (אֱמֶת).
اِموُناه (אֱמוּנָה): از ریشهٔ اَمان (אמן، پایدار بودن)، به معنای وفاداری، ثبات، یا ایمان.
این دو واژه در مزامیر فصل ۸۶ آیه ۱۵ با هم ترکیب میشوند: «اما تو ای خداوند، خدای رحیم و رئوفی، دیرخشم و پر از فیض (חֵן) و وفاداری (אֱמֶת).»[۱]
پانویس
- ↑ Jenni, Ernst, Theological Lexicon of the Old Testament, Hendrickson, 1997, Vol. 1, p. 409.