نمایش مبدأ برای ال خنون

{{واژه}}

==اِل خَنون==
'''اِل خَنون''' (به [[عبری]]: אֵל חַנּוּן، تلفظ: اِل خَنون) به معنای خدای بخشنده، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر رحمت و فیض بی قید و شرط خدا نسبت به انسان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و خَنون (חַנּוּן، بخشنده/مهربان) تشکیل شده و ریشه در توصیف خداوند در [[خروج فصل 34 | خروج فصل ۳۴ آیه ۶ ]] دارد: خداوند، خدای رحیم و بخشنده (חַנּוּן)، دیرخشم و پر از محبت و وفاداری.

خَنون (חַנּוּן): از ریشهٔ «خ.נ.נ» به معنای بخشش، لطف، یا دلسوزی، که اغلب در توصیف رابطۀ خدا با انسانهای نالایق به کار میرود.

اِل (אֵל): نام عمومی خدا .

این صفت در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد عتیق]] ۱۳ بار ظاهر میشود، از جمله:  

* [[مزامیر فصل 111 | مزامیر فصل ۱۱۱ آیه ۴ ]]<ref name="TDOT">Fabry, Heinz-Josef, ''Theological Dictionary of the Old Testament'', Eerdmans, 1998, Vol. 5, p. 22.</ref>  

در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، بخشندگی خدا در تجسد و [[فدیه ]] [[مسیح]] به اوج میرسد:  

* [[رساله به افسسیان فصل 2 | رساله به افسسیان فصل۲ آیه ۸]]  
* [[انجیل به قلم یوحنا فصل 1 | انجیل به قلم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۶]]<ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 1080.</ref>  

== پانویس==
[[رده: واژه کتاب مقدس]]
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]]