نمایش مبدأ برای ال حگادل

{{واژه}}
==اِل هَگادول==

'''اِل هَگادول''' (به [[عبری]]: אֵל הַגָּדוֹל، تلفظ: اِل هَگادول) به معنای خدای بزرگ، عنوانی است که در [[کتاب مقدس]] بر عظمت ذاتی و حاکمیت مطلق خدا بر جهان تأکید دارد. این ترکیب از اِل (خدا) و گادول (גָּדוֹל، بزرگ/عالی) با حرف تعریف عبری ها (הַ) تشکیل شده است.

ااین عنوان در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] بارها تکرار شده است، از جمله:  

* در تثنیه<ref>[[تثنیه فصل 10| تثنیه فصل ۱۰ آیه ۱۷ ]]</ref>  
* در نحمیا<ref>[[نحمیا فصل 9 |نحمیا فصل ۹ آیه ۳۲]]</ref><ref name="TDOT">Clines, David J.A., ''The Dictionary of Classical Hebrew'', Sheffield Academic Press, 1993, Vol. 2, p. 294.</ref>  

== تفسیر مسیحی ==  
در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، عظمت خدا به عیسی و نقش او در حکمرانی بر جهان مرتبط میشود:  

* در رساله به تیطوس<ref>[[رساله به تیتوس فصل 2|رساله به تیتوس فصل ۲ آیه ۱۳]]</ref>  
* در مکاشفه<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 19| کتاب مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۶]]</ref><ref name="BDAG">Danker, Frederick, ''A Greek-English Lexicon of the New Testament'', University of Chicago Press, 2000, p. 186.</ref>  


== پانویس==

[[رده: واژه کتاب مقدس]]
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]]