نمایش مبدأ برای ابتدا و انتها

{{واژه}}
== ابتدا انتها ==

عبارت ابتدا انتها در به عنوان یکی از القاب [[خداوند]] و [[عیسی]] [[مسیح]] به کار می‌رود است. این عبارت از اصطلاح یونانی آلفا و اُمگا (Alpha kai Omega) گرفته شده که در [[کتاب مکاشفه فصل 1|مکاشفه فصل ۱ آیه ۸]]، [[کتاب مکاشفه فصل 21|مکاشفه فصل ۲۱ آیه ۶]]، و [[کتاب مکاشفه فصل 22|مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۱۳]] به کار رفته است. این لقب بر جاودانگی، حاکمیت الاهی، و کامل بودن [[عیسی]] [[مسیح]] دلالت دارد.

=== ریشه‌شناسی ===

عبارت ابتدا انتها ترجمه‌ای است از اصطلاح یونانی «آلفا و اُمگا»، که به ترتیب به اولین و آخرین حروف الفبای [[زبان یونانی]] اشاره دارند. در [[زبان عبری]]، معادل این مفهوم با استفاده از حروف א (الف) و י (یاء) بیان می‌شود، اگرچه در متون عبری [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] این ترکیب به صورت صریح به کار نرفته است. در فرهنگ [[یهودیان|یهودی]]-[[مسیحیان|مسیحی]]، استفاده از اولین و آخرین حروف الفبا نمادی از جامعیت و کمال است.

<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;">
  <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;">
    <tr>
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th>
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">א (الف) و י (یاء)</td>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Ἄλφα καὶ Ὦ (Alpha kai Omega)</td>
    </tr>
    <tr>
  </table>
</div>

=== کاربرد در عهد جدید ===

عبارت آلفا و اُمگا در [[کتاب مکاشفه فصل 1|مکاشفه فصل ۱ آیه ۸]] برای اولین بار به کار رفته است: من هستم آلفا و اُمگا، می‌گوید خداوند خدا، آنکه هست و آنکه بود و آنکه می‌آید، قادر مطلق.<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 1|مکاشفه فصل ۱ آیه ۸]]</ref> در این آیه، این لقب به [[خداوند|خدا]] نسبت داده شده و بر جاودانگی و حاکمیت او تأکید دارد. در [[کتاب مکاشفه فصل 22|مکاشفه یوحنا فصل ۲۲ آیه ۱۳]]، این عنوان به [[عیسی]] [[مسیح]] نسبت داده می‌شود: «من الف و یا، اولین و آخرین، ابتدا و انتها هستم.»<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 22|مکاشفه یوحنا فصل ۲۲ آیه ۱۳]]</ref> این کاربرد، در الاهیات مسیحی، به تثلیث و یگانگی ماهیت الاهی [[مسیح]] با [[خداوند|خدا]] اشاره دارد.

=== اهمیت الاهیاتی ===

در الاهیات مسیحی، ابتدا انتها یا آلفا و اُمگا بر ویژگی‌های الاهی [[عیسی]] [[مسیح]] تأکید دارد، از جمله:
* '''جاودانگی:''' این لقب نشان‌دهنده آن است که [[مسیح]] از ازل بوده و تا ابد خواهد بود.
* '''کمال:''' به عنوان آغاز و انجام همه چیز، [[مسیح]] به عنوان [[تثلیث|خالق]] و تکمیل‌کننده خلقت شناخته می‌شود.
* '''حاکمیت:''' این عنوان بر اقتدار مطلق [[مسیح]] بر تاریخ و سرنوشت بشر تأکید دارد.

=== پانویس ===
<references />

[[رده: واژه کتاب مقدس]]
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]]