انجیل به قلم مرقس فصل 4
انجیل به قلم مرقس فصل ۴
آیه ۱ |
---|
ترجمه قدیم : و باز به کناره دریا به تعلیم دادن شروع کرد و جمعی کثیر نزد او جمع شدند بطوری که به کشتی سوار شده، بر دریا قرار گرفت و تمامی آن جماعت بر ساحل دریا حاضر بودند.
|
آیه ۲ |
ترجمه قدیم : پس ایشان را به مثلها چیزهای بسیار میآموخت و در تعلیم خود بدیشان گفت:
|
آیه ۳ |
ترجمه قدیم : «گوش گیرید! اینک برزگری بجهت تخم پاشی بیرون رفت.
|
آیه ۴ |
ترجمه قدیم : و چون تخم میپاشید، قدری بر راه ریخته شده، مرغان هوا آمده آنها را برچیدند.
|
آیه ۵ |
ترجمه قدیم : و پارهای بر سنگلاخ پاشیده شد، در جایی که خاک بسیار نبود. پس چون که زمین عمق نداشت به زودی رویید،
|
آیه ۶ |
ترجمه قدیم : و چون آفتاب برآمد، سوخته شد و از آنرو که ریشه نداشت خشکید.
|
آیه ۷ |
ترجمه قدیم : و قدری در میان خارها ریخته شد و خارها نمو کرده، آن را خفه نمود که ثمری نیاورد.
|
آیه ۸ |
ترجمه قدیم : و مابقی در زمین نیکو افتاد و حاصل پیدا نمود که رویید و نمو کرد و بار آورد، بعضی سی و بعضی شصت و بعضی صد.»
|
آیه ۹ |
ترجمه قدیم : پس گفت: «هر که گوش شنوا دارد، بشنود!»
|
آیه ۱۰ |
ترجمه قدیم : و چون به خلوت شد، رفقای او با آن دوازده شرح این مثل را از او پرسیدند.
|
آیه ۱۱ |
ترجمه قدیم : به ایشان گفت: «به شما دانستن سر ملکوت خدا عطا شده، اما به آنانی که بیرونند، همه چیز به مثلها میشود،
|
آیه ۱۲ |
ترجمه قدیم : تا نگران شده بنگرند و نبینند و شنوا شده بشنوند و نفهمند، مبادا بازگشت کرده گناهان ایشان آمرزیده شود.»
|
آیه ۱۳ |
ترجمه قدیم : و بدیشان گفت: «آیا این مثل را نفهمیدهاید؟ پس چگونه سایر مثلها را خواهید فهمید؟
|
آیه ۱۴ |
ترجمه قدیم : برزگر کلام را میکارد.
|
آیه ۱۵ |
ترجمه قدیم : و اینانند به کناره راه، جایی که کلام کاشته میشود؛ و چون شنیدند فوراً شیطان آمده کلام کاشته شده در قلوب ایشان را میرباید.
|
آیه ۱۶ |
ترجمه قدیم : و ایضاً کاشته شده در سنگلاخ، کسانی میباشند که چون کلام را بشنوند، در حال آن را به خوشی قبول کنند،
|
آیه ۱۷ |
ترجمه قدیم : و لکن ریشهای در خود ندارند بلکه فانی میباشند؛ و چون صدمهای یا زحمتی به سبب کلام روی دهد در ساعت لغزش میخورند.
|
آیه ۱۸ |
ترجمه قدیم : و کاشته شده در خارها آنانی میباشند که چون کلام را شنوند،
|
آیه ۱۹ |
ترجمه قدیم : اندیشههای دنیوی و غرور دولت و هوس چیزهای دیگر داخل شده، کلام را خفه میکند و بی ثمر میگردد.
|
آیه ۲۰ |
ترجمه قدیم : و کاشته شده در زمین نیکو آنانند که چون کلام را شنوند آن را میپذیرند و ثمر میآورند، بعضی سی و بعضی شصت و بعضی صد.»
|
آیه ۲۱ |
ترجمه قدیم : پس بدیشان گفت: «آیا چراغ را میآورند تا زیر پیمانهای یا تختی و نه بر چراغدان گذارند؟
|
آیه ۲۲ |
ترجمه قدیم : زیرا که چیزی پنهان نیست که آشکارا نگردد و هیچ چیز مخفی نشود، مگر تا به ظهور آید.
|
آیه ۲۳ |
ترجمه قدیم : هر که گوش شنوا دارد بشنود
|
آیه ۲۴ |
ترجمه قدیم : و بدیشان گفت: «با حذر باشید که چه میشنوید، زیرا به هر میزانی که وزن کنید به شما پیموده شود، بلکه از برای شما که میشنوید افزون خواهد گشت.
|
آیه ۲۵ |
ترجمه قدیم : زیرا هر که دارد بدو داده شود و از هر که ندارد آنچه نیز دارد گرفته خواهد شد.»
|
آیه ۲۶ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۲۷ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۲۸ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۲۹ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۰ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۱ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۲ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۳ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۴ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۵ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۶ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۷ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۸ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۳۹ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۴۰ |
ترجمه قدیم : ........
|
آیه ۴۱ |
ترجمه قدیم : ........
|