انجیل به قلم لوقا فصل 13: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
و دست‌‌‌های خود را بر وی گذارد که در ساعت راست شده، خدا را تمجید نمود. | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
... | آنگاه رئیس کنیسه غضب نمود، از آنرو که عیسی او را در سَبَّت شفا داد. پس به مردم توجه نموده، گفت: «شش روز است که باید کار بکنیـد. در آنهـا آمده شفـا یابیـد، نـه در روز سَبَّت.» | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
خداوند در جواب او گفت: «ای ریاکار، آیا هر یکی از شما در روز سَبَّت گاو یا الاغ خود را از آخور باز کرده، بیرون نمی‌برد تا سیرآبش کند؟ | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
و این زنی که دختر ابراهیم است و شیطان او را مدت هجده سال تا به حال بسته بود، نمی‌بایست او را در روز سَبَّت از این بند رها نمود؟» | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
و چون این را بگفت همه مخالفان او خجل گردیدند و جمیع آن گروه شاد شدند، بسبب همه کارهای بزرگ که از وی صادر می‌گشت. | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
پس گفت: «ملکوت خدا چه چیز را می‌ماند و آن را به کدام شی تشبیه نمایم؟ | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۵۲: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
. | دانه خردلی را ماند که شخصی گرفته در باغ خود کاشت، پس رویید و درخت بزرگ گردید، بحدی که مرغان هوا آمده، در شاخه‌‌‌هایش آشیانه گرفتند.» | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۶۰: | خط ۱۶۰: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
باز گفت: «برای ملکوت خدا چه مثل آورم؟ | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۶۸: | خط ۱۶۸: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
. | خمیرمایه‌ای را می‌ماند که زنی گرفته، در سه پیمانه آرد پنهان ساخت تا همه مخمر شد.» | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
و در شهرها و دهات گشته، تعلیم می‌داد و به سوی اورشلیم سفر می‌کرد، | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۸۴: | خط ۱۸۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
که شخصی به وی گفت: «ای خداوند آیا کم هستند که نجات یابند؟» او به ایشان گفت: | |||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۹۲: | خط ۱۹۲: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
. | «جد و جهد کنید تا از در تنگ داخل شوید. زیرا که به شما می‌گویم بسیاری طلب دخول خواهند کرد و نخواهند توانست. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۲۶
انجیل به قلم لوقا فصل ۱۳
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : در آن وقت بعضی آمده، او را از جلیلیانی خبر دادند که پیلاطس خون ایشان را با قربانی‌‌‌های ایشان آمیخته بود.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : عیسی در جواب ایشان گفت: «آیا گمان می‌برید که این جلیلیان گناهکارتر بودند از سایر سکنه جلیل از این رو که چنین زحمات دیدند؟
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : نی، بلکه به شما می‌گویم اگر توبه نکنید، همگی شما همچنین هلاک خواهید شد.
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : یا آن هجده نفری که برج در سلْوام بر ایشان افتاده، ایشان را هلاک کرد، گمان می‌برید که از جمیع مردمان ساکن اورشلیم خطاکارتر بودند؟
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : حاشا، بلکه شما را می‌گویم که اگر توبه نکنید، همگی شما همچنین هلاک خواهید شد.»
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : پس این مثل را آورد که «شخصی درخت انجیری در تاکستان خود غرس نمود و چون آمد تا میوه از آن بجوید، چیزی نیافت.
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : پس به باغبان گفت، اینک سه سال است می‌آیم که از این درخت انجیر میوه بطلبم و نمی‌یابم، آن را ببر. چرا زمین را نیز باطل سازد؟
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : در جواب وی گفت، ای آقا امسال هم آن را مهلت ده تا گردش را کنده کود بریزم،
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : پس اگر ثمر آورد ـ والا بعد از آن، آن را ببر.»
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : و روز سَبَّت در یکی از کنایس تعلیم می‌داد
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : و اینک زنی که مدت هجده سال روح ضعف می‌داشت و منحنی شده، ابداً نمی‌توانست راست بایستد، در آنجا بود.
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : چون عیسی او را دید وی را خوانده، گفت: «ای زن از ضعف خود خلاص شو!»
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : و دست‌‌‌های خود را بر وی گذارد که در ساعت راست شده، خدا را تمجید نمود.
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : آنگاه رئیس کنیسه غضب نمود، از آنرو که عیسی او را در سَبَّت شفا داد. پس به مردم توجه نموده، گفت: «شش روز است که باید کار بکنیـد. در آنهـا آمده شفـا یابیـد، نـه در روز سَبَّت.»
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : خداوند در جواب او گفت: «ای ریاکار، آیا هر یکی از شما در روز سَبَّت گاو یا الاغ خود را از آخور باز کرده، بیرون نمی‌برد تا سیرآبش کند؟
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : و این زنی که دختر ابراهیم است و شیطان او را مدت هجده سال تا به حال بسته بود، نمی‌بایست او را در روز سَبَّت از این بند رها نمود؟»
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : و چون این را بگفت همه مخالفان او خجل گردیدند و جمیع آن گروه شاد شدند، بسبب همه کارهای بزرگ که از وی صادر می‌گشت.
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : پس گفت: «ملکوت خدا چه چیز را می‌ماند و آن را به کدام شی تشبیه نمایم؟
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : دانه خردلی را ماند که شخصی گرفته در باغ خود کاشت، پس رویید و درخت بزرگ گردید، بحدی که مرغان هوا آمده، در شاخه‌‌‌هایش آشیانه گرفتند.»
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : باز گفت: «برای ملکوت خدا چه مثل آورم؟
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : خمیرمایه‌ای را می‌ماند که زنی گرفته، در سه پیمانه آرد پنهان ساخت تا همه مخمر شد.»
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : و در شهرها و دهات گشته، تعلیم می‌داد و به سوی اورشلیم سفر می‌کرد،
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : که شخصی به وی گفت: «ای خداوند آیا کم هستند که نجات یابند؟» او به ایشان گفت:
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : «جد و جهد کنید تا از در تنگ داخل شوید. زیرا که به شما می‌گویم بسیاری طلب دخول خواهند کرد و نخواهند توانست.
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۲ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۳ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۴ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۵ |
| ترجمه قدیم : ........
|