انجیل به قلم مرقس فصل 12
انجیل به قلم مرقس فصل ۱۲
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : پس به مثل‌‌‌ها به ایشان آغاز سخن نمود که «شخصی تاکستانی غرس نموده، حصاری گردش کشید و چرخُشتی بساخت و برجی بنا کرده، آن را به دهقانان سپرد و سفر کرد.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : و در موسم، نوکری نزد دهقانان فرستاد تا از میوه باغ از باغبانان بگیرد.
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : اما ایشان او را گرفته، زدند و تهی دست روانه نمودند.
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : باز نوکری دیگر نزد ایشان روانه نمود. او را نیز سنگسار کرده، سر او را شکستند و بی حرمت کرده، برگردانیدندش.
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : پس یک نفر دیگر فرستاده، او را نیز کشتند و بسا دیگران را که بعضی را زدند و بعضی را به قتل رسانیدند.
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : و بالاخره یک پسر حبیب خود را باقی داشت. او را نزد ایشان فرستاده، گفت: پسر مرا حرمت خواهند داشت.
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : لیکن دهقانان با خود گفتند: این وارث است؛ بیایید او را بکشیم تا میراث از آن ما گردد.
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : پس او را گرفته، مقتول ساختنـد و او را بیـرون از تاکستـان افکندنـد.
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : پس صاحب تاکستان چه خواهد کرد؟ او خواهد آمد و آن باغبانان را هــلاک ساختـه، بـاغ را به دیگـران خواهد سپرد.
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : آیا این نوشته را نخوانده‌اید: سنگـی که معمارانـش رد کردنــد، همـان سـر زاویـه گردید؟
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : این از جانب خداوند شد و در نظر ما عجیب است.»
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : آنگاه خواستنـد او را گرفتـار سازنـد، امـا از خلـق می‌ترسیدنـد، زیـرا می‌دانستنـد که ایـن مثـل را بـرای ایشـان آورد. پـس او را واگـذارده، برفتنــد.
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : و چند نفر از فریسیان و هیرودیان را نزد وی فرستادند تا او را به سخنی به دام آورند.
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : ایشان آمده، بدو گفتند: «ای استاد، ما را یقین است که تو راستگو هستی و از کسی باک نداری، چون که به ظاهر مردم نمی‌نگری بلکه طریق خدا را به راستی تعلیم می‌نمایی. جزیه دادن به قیصر جایز است یا نه؟ بدهیم یا ندهیم؟»
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : اما او ریاکاری ایشان را درک کرده، بدیشان گفت: «چرا مرا امتحان می‌کنید؟ دیناری نزد من آرید تا آن را ببینـم.»
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : چون آن را حاضر کردند، بدیشان گفت: «این صورت و رقم از آنِ کیست؟» وی را گفتند: «از آن قیصر.»
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۲ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۳ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۴ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۵ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۶ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۷ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۸ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۳۹ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۴۰ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۴۱ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۴۲ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۴۳ |
| ترجمه قدیم : ........
|
| آیه ۴۴ |
| ترجمه قدیم : ........
|