هایک هوسپیان مهر
شهید هایک هوسپیان‌مهر
اسقف، کشیش و فعال حقوق بشر (۱۳۲۳–۱۳۷۲)
هایک هوسپیان‌مهر، اسقف، کشیش، فعال حقوق بشر و از چهره‌های برجستهٔ مسیحیت پروتستان در ایران بود که زندگی خود را وقف خدمت به کلیسا، یاری رسانی به آسیب‌دیدگان و نیازمندان کرد.
موعظه‌های شهید
پرستش‌های شهید
زندگی‌نامه و شهادت
از گرگان تا تهران؛ خادم کلیسا
در ۲۲ سالگی، هایک هوسپیان کشیش کلیسای جماعت ربانی مجیدیه تهران شد. یک سال بعد، برای تأسیس کلیسایی جدید به شهر گرگان اعزام گردید. او و همسرش، «تاگوش مارگوسیان»، با تهدید، شکستن شیشه‌های کلیسا و آزارهای مستمر مواجه شدند، اما فعالیتشان را ادامه دادند. بسیاری از نوکیشان نیز به دلیل گرویدن به مسیحیت طرد شدند. پس از چهارده سال خدمت در استان مازندران، در سال ۱۳۶۰ به تهران بازگشت و ناظر کلیساهای جماعت ربانی ایران شد. پنج سال بعد، به ریاست شورای کلیساهای پروتستان ایران رسید.
خدمتی فراتر از کلیسا
اسقف هوسپیان صرفاً یک رهبر دینی نبود؛ او به‌طور مستمر برای یاری به محرومان تلاش می‌کرد. پس از زلزلهٔ رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹، مدارسی برای کودکان آسیب‌دیده تأسیس کرد. همچنین، ۸۰ داوطلب را برای کمک به پناه‌جویان کرد، که از عملیات انفال ارتش صدام حسین گریخته بودند، بسیج نمود. این گروه به مدت دو ماه غذای گرم در میان این آوارگان توزیع می‌کردند.
صدایی برای بی‌صداها
در اواخر دهه شصت شمسی، با شدت گرفتن فشار بر نوکیشان، حکومت ایران خواهان محدودسازی شدید کلیساهای فارسی‌زبان شد؛ از جمله ممنوعیت جلسات به زبان فارسی و الزام به ارائهٔ اسامی اعضا به حکومت. هایک هوسپیان قاطعانه این خواسته‌ها را رد کرد و اعلام کرد:
«ما هرگز در قبال چنین مطالبات ناعادلانه زانو نمی‌زنیم. در کلیساهای ما، درها به روی همه باز است.»
او نقش فعالی در افشای صدور حکم اعدام برای نوکیش مسیحی، مهدی دیباج، داشت و با رسانه‌ها و محافل بین‌المللی همکاری کرد تا این خبر را علنی کند. این اقدام، زندگی دیباج را نجات داد، اما باعث شد اسقف هدف دستگاه امنیتی قرار گیرد.
شهادت در راه ایمان
سه روز پس از آزادی دیباج، اسقف هوسپیان در مسیر فرودگاه ربوده شد. پیکر مثله‌شدهٔ او را پس از چند روز، با آثار ۲۶ ضربه چاقو، تحویل خانواده‌اش دادند. به گفته وکیل قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، این جنایت بخشی از طرح رسمی دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی بود.
صدایی که خاموش نشد
مرگ اسقف هوسپیان، بازتاب گسترده‌ای در سطح جهانی داشت. نمایندهٔ ویژهٔ سازمان ملل، در نامه‌ای رسمی، به این قتل اعتراض کرد و فاش نمود که اسقف از وی برای سفر به ایران و بررسی وضعیت مسیحیان دعوت کرده بود.
تقدیر جهانی
در سال ۱۹۹۴، کمیسیون آزادی مذهبی وابسته به شورای جهانی کلیساهای بشارتی، جایزهٔ آن سال را به یاد اسقف هوسپیان به همسرش اهدا کرد. همچنین مجسمه‌ای از او در دانشگاه مسیحی «سمفورد» در آلابامای آمریکا، در کنار چهره‌هایی همچون دیتریش بونهوفر، نصب شده‌است. فرزندانش نیز مستندی با نام فریادی از ایران در مورد زندگی او ساخته‌اند.
جهت ایجاد صفحه اختصاصی نویسنده اینجا کلیک کنید
ایجاد در کمتر از ۲۴ ساعت • ارتباط از طریق تلگرام