عیسی

عیسی

عیسی در کتاب مقدس به عنوان مسیح و دومین شخص تثلیث شناخته می‌شود. این نام در آموزه‌های مسیحی به عنوان واسطه نجات و تجسم خداوند بر زمین اهمیت محوری دارد.

ریشه‌شناسی

نام «عیسی» ریشه در زبان‌های سامی و یونانی دارد و به معنای «نجات» یا «خدا نجات می‌دهد» است:

زبان	واژه	نویسه‌نویسی	تلفظ	معنا
عبری	יֵשׁוּעַ	Yeshua	یِشوع	نجات، خدا نجات می‌دهد
آرامی	ܝܫܘܥ	Yeshu	یِشو	نجات
یونانی	Ἰησοῦς	Iēsous	یِسوس	نجات‌دهنده

ریشه عبری «יֵשׁוּעַ» از فعل «יָשַׁע» (نجات دادن) مشتق شده و در یوشع فصل ۱ آیه ۱ برای شخصیت‌هایی مانند یوشع بن نون، رهبر قوم اسرائیل، به کار رفته است. در ترجمه یونانی عهد جدید، این نام به «Ἰησοῦς» تبدیل شده که به طور خاص به عیسی مسیح اشاره دارد. شکل آرامی «ܝܫܘܥ» (یِشو) نیز معادل عبری آن است و معنای مشابه دارد.

بررسی تحول نام در زبان‌های عربی و فارسی

نام عیسی در زبان‌های مختلف سامی تغییر یافته است و در عربی دو شکل متفاوت دارد که ریشه در تاریخ و سنت‌های مذهبی متفاوت دارند:

1. در زبان عربی مسیحی، نام «یسوع» (يسوع) شکل اصلی و کلاسیک نام یِشوع است که مستقیماً از زبان سریانی وارد شده و در متون مسیحی عربی، مانند عهد جدید ترجمه سریانی یا متون کلیسایی رایج است.
2. در زبان عربی اسلامی، نام عیسی که در قرآن به کار رفته است، رایج است.
3. در زبان فارسی، تحت تأثیر زبان عربی و مسیحیت، نام «عیسی» پذیرفته شده و در متون فارسی رایج شده است.

اهمیت الاهیاتی

نام عیسی نه تنها یک نام شخصی است، بلکه تجلی هویت و مأموریت خداوندی او به عنوان ناجی و واسطه فیض است. الاهیات مسیحی این است که عیسی هم «کاملاً خدا» و هم «کاملاً انسان» است؛ این عقیده به دو طبیعت عیسی معروف است. او به عنوان پسر خدا در تثلیث، در تجسد، مرگ بر صلیب و رستاخیز خود، کفاره گناهان را فراهم کرده و راه آشتی انسان با خدا را باز کرده است.

فرشته در رؤیای یوسف به او گفت: «او را یِشوع بنام، زیرا او قوم خود را از گناهانشان خواهد رهانید».

نام عیسی در کتاب مقدس

نام «عیسی» بیش از ۹۰۰ بار در کتاب مقدس - عهد جدید ظاهر شده و اغلب با القابی چون مسیح، پسر خدا، و پسر انسان همراه است. در کتاب مقدس - عهد قدیم، نام «یِشوع» در شخصیت یوشع بن نون، پیش‌تصویری از مسیح، نقش مهمی دارد.

نام‌های مترادف و القاب

• مسیح به معنای «مسح شده»، که بر نقش پادشاه و نبی موعود تأکید دارد.
• پسر خدا، اشاره به الوهیت و رابطه منحصربه‌فرد او با خداوند پدر دارد.
• پسر انسان، تأکید بر انسانیت کامل و نقش داور نهایی او دارد.
• عمانوئیل، به معنای «خدا با ماست» است و حضور الهی عیسی را نشان می‌دهد.