پرش به محتوا

تعمید

از دانشنامه کتاب مقدس

تعمید

تعمید نماد مرگ و قیام با مسیح است.[۱]

ریشه‌شناسی

زبان ریشه و (تلفظ) تحلیل صرفی
عبری טָבַל (تاوال - Taval)
به معنای فروبردن یا غوطه‌ور شدن
مصدر ثلاثی مجرد (بنیان: ט-ב-ל)
با مفهوم تطهیر آیینی
یونانی βάπτω (بَپتō - Baptō)
به معنای غوطه‌وری کامل
فعل ماضی ساده (βάπτισμα - Baptisma)
با پسوند -ισμα برای اسم مصدر

تحلیل الاهیاتی

مکتب توضیحات مستندات
الاهیات تاریخی تداوم از سنت تعمیدهای تطهیر یهودی (مثل «میکوه» - حوضچه تعمید آیینی) به آیین مسیحی کتاب اعمال رسولان فصل ۲ آیه ۳۸
الاهیات نظام‌مند نماد مرگ برای گناه (غوطه‌وری) و قیام به حیات جدید (خروج از آب) رساله به رومیان فصل ۶ آیات ۳-۴

نمادشناسی

چگونگی مراسم

سیر تحول

دوره تحول معنایی
عهد قدیم تعمیدها برای طهارت و توبه و ..(سفر لاویان فصل ۱۴ آیات ۱-۹)
عهد جدید نماد تبدیل به آیین ورود به عهد جدید (انجیل به قلم متی فصل ۲۸ آیه ۱۹)

باستان‌شناسی

  • کشف حوضچه‌های تعمید در کلیساهای اولیه (قرن ۳-۴ میلادی)
  • سنگ‌نگاره‌های تعمید در کلیساهای باستانی

پیوندهای مفهومی تعمید